RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

strona 645 z 858

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 645


03.–07.1941, Warszawa-getto, ZZ przy RŻ w Warszawie, Pisma okólne skierowane do punktów rozdzielczych, dotyczące rozdziału artykułów żywnościowych i przemysłowych


[1]1085
ZAKŁAD ZAOPATRYWANIA
przy
RADZIE ŻYDOWSKIEJ
w Warszawie
Nr BH/1464/41
                                                                       Warszawa, dnia 4 marca 1941 r.


                                                              Do
                              Punktu rozdzielczego art. spożywczych1086
                                    ............................................................
                                    w/m., ul. .................................................


Zakład Zaopatrywania rozda w dniach od 5 marca 1941 r. do dnia 15 marca
1941 r. na kupon „16” kart żywnościowych1087 koloru żółtego na miesiąc luty
                                       po 180 gramów cukru na kupon
                                w cenie zł 2,50 za 1 kg (gr 45 za 1 porcję).
Sklep Pana przydzielony został do składu hurtowego
A. Zonszajn i Syn, Gęsia 13.
Cena cukru dla Pana wynosi zł 2 gr. 34 loco1088 skład hurtowni.
Po odbiór cukru winien Pan się zgłosić z własnymi workami.
Przy odbiorze cukru należy przedstawić
poświadczoną listę konsumentów na m. luty 1941 r.1089



1085 Numeracja odnosi się do kolejności pism, a nie numerów stron.
1086 Punkt rozdzielczy artykułów spożywczych był miejscem sprzedaży artykułów kontyngentowych, tj. sprzedawanych na kartki. Było ich w getcie około tysiąca (adresy niektórych można znaleźć w Przewodniku, s. 536).
1087 Karty żywnościowe zob. dok. 138–144.
1088 W tym wypadku: miejsce odbioru (łac.: miejsce).
1089 Lista sporządzana była przez tzw. rządcę meldunkowego, który spisywał co miesiąc mieszkańców danego domu. Imienną listę przedstawiał w Okręgowym Biurze Rozdziału Kart Aprowizacyjnych i na jej podstawie dostawał dla mieszkańców określoną liczbę kartek. Kartki te należało zarejestrować w konkretnym sklepie rozdzielczym. Właściciel sklepu przy odbiorze towaru w hurtowni musiał pokazać listę konsumentów, którzy zarejestrowali u niego