Oprócz tych głównych przedmiotów badania ustalono w każdej grupie rozkład
procentowy według wysokości spożycia i przeciętną wartość obiektów spieniężanych miesięcznie [3] przez jedną osobę oraz procent osób nie spożywających cukru, a więc sprzedających cukier otrzymywany na karty żywnościowe.
2. Opracowanie w zakresie całej ludności. Największą trudnością przy ocenie
przeciętnej konsumpcji całej dzielnicy żydowskiej było ustalenie wagi poszczególnych grup. Nie mając w rozporządzeniu żadnych materiałów, dotyczących rozkładu grup zarobkowych w społeczeństwie dzielnicy, musiano ograniczyć się do bardzo mało dokładnej metody szacunkowej. Przyjęto na stępujące wagi grup:
I grupa – waga 61187
II grupa – waga 6
III grupa – waga 20
IV grupa – waga 5
V grupa – waga 6
VI grupa – waga 10
VII grupa – waga 1
VIII grupa – waga 1
IX grupa – waga 15
X grupa – waga 30
Razem 100
Ze względów technicznych obrano wagi tak, by suma ich wynosiła 100. Wagi
dwóch ostatnich grup (uchodźcy w punktach i żebracy uliczni) wydają się oczywiście zbyt duże. Jeśli jednak zważymy, że określenia grup mają na celu tylko
uchwycenie typu budżetu i jego poziomu, wagi te wydadzą się bardziej prawdopodobne. Przecież poza względnie nieliczną grupą istotnych żebraków ulicznych mieszka w najbiedniejszych okręgach dzielnicy wielka ilość ludzi o tym samym poziomie życiowym, z tych lub innych względów nietrudniących się żebraniną uliczną. Należy zaznaczyć, że bardzo niedokładny sposób oszacowania liczebności grup musi wpłynąć ujemnie na dokładność wyniku ostatecznego. Zwłaszcza duży wpływ na wynik miałoby przesunięcie wagi z grupy lepiej usytuowanych (I–VIII) na grupy nędzarzy (IX–X) lub na odwrót. Natomiast przesunięcie wewnątrz każdej z tych 2-ch części ludności, miałoby tylko nieznaczny wpływ na wynik. Klucz zastosowany przy opracowaniu ankiety, jak wynika z liczb powyższych wynosi:
55:45
jako stosunek liczebności grup lepiej i gorzej usytuowanych. Po ustaleniu wagi
poszczególnych grup wysnuto z wszystkich wyników dotyczących poszczególnych
grup liczby przeciętne, dotyczące ogółu ludności dzielnicy żydowskiej, a więc:
przeciętną, dzienną wartość energetyczną spożycia na 1 os[obę]
1187 Współcześnie określane jako „średnia ważona”.
