2. Rada Żydowska jest odpowiedzialna za stawiennictwo Żydów przeznaczonych
codziennie do załadowania.
[2] W celu wykonania tego zadania Rada Żydowska posługuje się Żydowską Służbą Porządkową (1000 osób)1236. Rada Żydowska dba, aby codziennie,
począwszy od dnia 22 lipca 1942, najpóźniej do godz. 16 było dostarczonych
na punkt zborny 6000 Żydów1237. Punktem zbornym przez cały czas ewakuacji jest żydowski szpital przy ul. Stawki1238. Dnia 22 lipca 1942 ma być dostarczonych 6000 Żydów bezpośrednio na Plac Przeładunkowy przy Transferstelle. Na razie Rada Żydowska może czerpać kontyngenty Żydów mających być codziennie dostawionymi spośród ogółu ludności, następnie zaś Rada Żydowska otrzyma określone wskazania, według których określone będą odcinki ulic względnie bloki domów do opróżnienia.
3. Dnia 23 lipca 1942 Rada Żydowska ma opróżnić Szpital Żydowski przy
ul. Stawki, zaś mieszkańców i inwentarz przenieść do innego odpowiedniego
budynku wewnątrz getta, tak aby wieczorem dnia 23 lipca 1942 szpital
był gotów do przyjmowania codziennie Żydów dostarczanych w celu
przesiedlenia.
4. Następnie Rada Żydowska winna dbać o to, aby przedmioty i dobra pozostawione przez wysiedlonych Żydów, o ile tylko nie są zarażone, były
zebrane i zarejestrowane w punktach zbornych, które będą jeszcze wyznaczone.
W tym celu Rada Żydowska posługiwać się ma Żydowską Służbą Porządkową oraz odpowiednią ilością żydowskiej siły roboczej. Nad czynnością tą czuwać będzie Sicherheitspolizei, która w tej mierze udzieli jeszcze Radzie Żydowskiej specjalnych wskazań. Przeciwne prawu przywłaszczanie tych przedmiotów i dóbr będzie karane śmiercią.
5. Dalej Rada Żydowska dba o to, aby również w czasie przesiedlenia Żydzi
zatrudnieni w przedsiębiorstwach Niemieckich lub u Władz Niemieckich
1236 Funkcjonariusze SP byli zmuszeni do łapania ludzi i odstawiania ich na Umschlagplatz zwłaszcza w pierwszym okresie trwania tzw. akcji. Na początku sierpnia Lejkin wydał rozkaz, że każdy policjant musi dostarczyć na Umschlagplatz 5 osób, w przeciwnym wypadku zostanie zabrana jego rodzina. Chcąc wypełnić swój kontyngent, policjanci dopuszczali się największych okrucieństw. Po drugim tygodniu deportacji rolą policjantów było głównie eskortowanie schwytanych, blokady domów i łapanie na ulicach było zaś organizowane przez esesmanów i ich jednostki pomocnicze.
1237 Dziennie wywożono z getta warszawskiego do Treblinki od 2 do 10 tys. osób. Dokładne zestawienia dzienne zob. 68. i 69. sprawozdanie przewodniczącego Rady Żydowskiej przesłane do komisarza dla żydowskiej dzielnicy mieszkaniowej, w: Ludność żydowska w Warszawie, s. 924, 934.
1238 Na ul. Stawki 6/8 mieściły się oddziały zakaźne szpitala na Czystem. Do 24 lipca szpital został ewakuowany, a w opuszczonym budynku gromadzono ludzi oczekujących na pociąg do obozu zagłady. Po dwóch tygodniach do jednego ze skrzydeł zdewastowanego budynku znów powróciły połączone szpitale na Czystem oraz dziecięcy im. Bersohnów i Baumanów, działające na Umschlagplatzu do końca tzw. akcji.
