124 Gospodarka [24]
przedsiębiorca wydawał warsztatowi odnośne pismo urzędowe), o tyle w późniejszym okresie, gdy okazało się, że warsztaty i tak są bezpieczne i nie ulegają rewizjom ani tym bardziej konfiskatom, zaprzestano wydawania tych pism.
Sprawy pośrednictwa i łańcucha „rąk” przy udzielaniu zamówień, jak również sprawy finansowania produkcji, są w tej dziedzinie bardzo skomplikowane, w każdym razie jednak, w szeregu wypadków można było stwierdzić, że aryjskiemu monopolowi w dostawach dla władz odpowiadał w Dzielnicy żydowski monopol udzielania zamówień, skupiający się w niewielu rękach. Monopoliści ci często udzielali rzemieślnikom i mniejszym przedsiębiorcom zamówień jedynie pod warunkiem, że zakupywać będą u nich surowce i materiały pomocnicze, choćby na rynku ceny tychże były niższe. Okazało się w końcu, że drobny nakładca w tych warunkach zarobił stosunkowo mniej od robotnika, otrzymującego swoją ustaloną stawkę.
W chwili obecnej dostawy stolarskie są bardzo ograniczone. Warszawa, dn[ia] 21 listopada 1941 r.
ARG I 625a (Ring. I/283)
Opis: oryg. lub odpis, mps, j. pol., 210x264 mm, k. 1, s. 1. Inw.: „Autor opracowania Jerzy Winkler.”
b)
[1] Notatka w sprawie eksportu z Dzielnicy Żydowskiej z pominięciem Transferstelle
W chwili obecnej eksport szeregu artykułów z Dzielnicy Żydowskiej dokonywany przez żydowskie warsztaty rzemieślnicze z pominięciem Transferstelle nosi charakter podwójny:
a) Eksport przedmiotów zapotrzebowanych przez instytucje wojskowe i inne o charakterze urzędowym,
b) Eksport artykułów na rynek prywatny aryjski.
Jednocześnie zastosować można byłoby podział na artykuły sezonowe i artykuły o zapotrzebowaniu ciągłym.
W dziedzinie eksportu artykułów sezonowych na podkreślenie zasługuje przemysł blacharski, który w dużej mierze przerzucił się na wyrób piecyków i rur blaszanych do piecyków. Należy podkreślić, że w dzielnicy znajduje się niewielka fabryczka, która posiada jedyną podobno w Guberni maszynę – automat do wyrobu kolanek do rur piecowych. Fabryka ta, mimo ograniczonego dopływu prądu pracuje całą parą (w nocy), wytwarzając i wywożąc około 30 00[0] kolanek miesięcznie. Odbiorcą jest pewna firma aryjska, która z kolei dostarcza artykuły te dla Wehrmachtu (Heeresunterkunft-Verwaltungsstelle205). Odbiór towaru następuje na ogół na samochodach wojskowych, bezpośrednio z fabryki.
