RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 199 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 199


176 Gospodarka [35]

XII (dwunasty) Naczelnik – Kuchciński, kier[ownik] egz[ekucji?] – Pech

XV (piętnasty) Naczelnik – Dąbrowski XVI (szesnasty) Naczelnik – Wochna XVIII (osiemnasty) Naczelnik – Basiewicz

XXII (dwudziesty drugi) Naczelnik – Deńca

XXIV (dwudziesty czwarty) XXV (dwudziesty piąty) Obejmowały one następujące ulice:

XI339. Zimna, Elektoralna do [nr] 37 i do [nr] 22, Solna [nry] parzyste, Orla, Tłomackie, Leszno 1–35, 2–28, Karmelicka [nry] parzyste, Nowolipie (do Karmelickiej), Nowolipki (do Karmelickiej), Dzielna (do Karmelickiej), Zamenhofa do nr 13340.

[4] Dla zrozumienia stosunków panujących w urzędach skarbowych wspomnieć tu muszę o hierarchii urzędniczej.

Przechodząc do dalszego opisu urzędów skarbowych gettowych, wspomnieć również muszę o lokalu, w którym się one mieściły, a mianowicie o gmachu Sądu przy ulicy Leszno 53/55. Dla Żydów wejście było od strony ulicy Leszno, dla Polaków i Niemców ze strony [ulicy] Ogrodowej przez Białą. Na Białej chodniki po obu stronach należały do dzielnicy żydowskiej, trotuar do dzielnicy aryjskiej. Urzędnicy polscy i niemieccy musieli mieć przepustki na przejście do dzielnicy żydowskiej341.