RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 327 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 327


304 Komitety Domowe [65]

65.

Po 04.1942, Warszawa-getto. [dr Celina Lewin804?], Opracowanie dotyczące Komitetu Lokatorów (Domowego) przy ul. Nalewki 23 w Warszawie (fragment). Protokoły z zebrań Komitetu Lokatorów (Domowego) przy ul. Nalewki 23 w Warszawie (grudzień 1939 – kwiecień 1942) (fragmenty)

[Zeszyt I. Wstęp]805

[1a]806WSTĘP

Minął wrzesień 1939 r. Zamilkły działa, warkot samolotów nie [b]rzmiał już złowrogo, dogasały pożary, zasypywano [t]lące [się] jeszcze zgliszcza, uprzątano w pośpiechu gruzy zburzonych domów warszawskich. Inaczej niż przedtem. Dla Komitetu Lokatorów [przy ul.] N[ale]wki 23807minął już okres heroicznej pracy. Nie muszą narażać życia, żeby[?] zdobywać produkty do kuchni; chodzić w nocy po chleb, stać na posterunku dobra i życia innych, wbrew własnym zagrożonym interesom ratować płonące domy, wydobywać ludzi spod gruzów, nosić rannych, opatrywać chorych, przygarniać bezdomnych pogorzelców, udzielać azylu uchodźcom.

Ich czynna postawa wobec wszystkiego, co życie ze sobą przynosi, innym teraz popłynie korytem808.

[1b] W stosunku do światoburczego okresu wrześniowego nastąpił okres „pozytywizmu”. Komórka, któ[ra] powstała[?] w celu niesienia pomocy doraźnej w związku z sytuacją, która się wytworzyła w oblężon[ym mie]ście, czynna[?] będzie nadal. Komitet Lokatorów jej nie uważa za ukończoną. Przeciwnie, rozszerzy ją i ro[z]ciągnie, rozgałęzi i pogłębi[?] stale czujny na potrzeby i wyzwanie chwili809.

Duch pionierski wyra[ża]jący się w zakładaniu nowych bratnich komitetów [lokatorów]; idealizm, który wydał deklarację pomocy wszystkim, nie tylko lokatorom własnego domu; realna pomoc niesiona różnym domom, które się po tę p[o]moc zwracały

– to pomniki chwały Komitetu Lokatorów Nalewki 23.