Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 351 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Zobacz oryginałpokaż wszystkie

Szukaj

Słownik

Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 351

328 Komitety Domowe [65]

3000 zł. Wprawdzie pan Graff skarży się, „że inkaso na akcję przesiedleńczą idzie bardzo ciężko. Ludzie, którzy się na ten cel opodatkowali, nie dotrzymali s[łowa]”. Ale były to wypadki sporadyczne, nie[ujmujące?] w niczym wielkiego zrozumienia dla akcji przesiedleńczej [u] lokatorów tego domu. E. Kahan odpowiada na replikę pana Białegokamienia, że „zebrana gotówka idzie wyłącznie na akcję przesiedleńczą. Przesiedleńcy z Pragi otrzymali wsparcie, a zresztą urzędnicy w wi[ę]kszej części rekrutują się również z byłych bogatych, a obecnie znajdują się w krytycznym położeniu, nie lepszym od [63] przesiedleńców”.

Akcja zakupu produktów miała charakter inny, samoobronny. Robiono zapasy, by zapewnić sobie przetrwanie. Lecz nie wszyscy mogli kupować. Instynkt własności i instynkt samozachowawczy dyktował zabezpieczenie potrzeb najuboższych na ograniczonym ter[e]nie jednego domu.

Lewkowicz i R. Rozenberg chcą zakupić większą ilość kartoﬂi i 10% oddać biednym. Pan Akawie⁹¹⁹zaś proponuje, [ż]eby młodzież obchodziła mieszkania i zebrała

10% od [przy]gotowanych [p]roduktów dla ubogich na terenie domu. [Dysku]sja n[a] t[emat], ile należy zebrać pieniędzy, co zakupić, [co] ro[zdz]ielić, czy dać gotówkę, czy w naturze, usta[len]ie liczb[y] podopiecznych, czy rozdać natychmiast, [czy] czekać na „gorsze czasy” trwa do godziny 2-iej w nocy. ^a[…]^a preliminują 10 000 zł, zbierają na miejscu 1225 zł. Wybrano Komisję Zakupów z 6-iu osób i 6 specjalnych inkasentów dla tej akcji. Wśród nich [znalazł się] znany nam Wachman. W 3 dni później suma zebrana [64] wynosi 2700 zł. Zebrano w ogóle 3570 zł. Kupiono 16 metrów⁹²⁰kartoﬂi, 1800 kg torfu, 500 kg drzewa, 10 kg mydła. W miesiąc później dokupiono jeszcze 950 kg drzewa i 1700 kg torfu.

Powstał nowy problem. 4 metry kartoﬂi są gorszego gatunku, nie można ich przechować i należy już je zużyć. Ktoś proponuje, by je sprzedać. Stanowczo przeciwko temu występuje I. Haberman, nie chce tworzyć tego rodzaju precedensów i stawia wniosek, by te 4 metry już podzielić pomiędzy najbiedniejszych.

Nad magazynowaniem i całością produktów [czu]wać ma specjalna komisja z 3-ech osób.

Powstają nowe kontrowersje. Czy produkty już [roz]dać, czego żąda M. Skowronek, „gdyż nie wiadomo, co będzie, a biedni już potrzebują, gdyż głodują i marzną”, czy też przechować je na później (R. Rozenberg). Dylemat istotnie poważny. Kilkunastu mówców zabiera głos.

[Zeszyt II. 12.1939–02.1940]⁹²¹

[1/73] [O]dzież: ^b[…]^b [Ż]agiel referuje co do zebra[nych] rzeczy. Zebraną odzież należy zaraz […]ć. Akcja zbiórki odzieżowej dalej [trwa?]; zająć się tym mają panowie Szczarański [i] Haberman, którzy mają odrobić resztę […]rów.

[…]loka[…] ^b[…]^b Haberman referuje […]ka[…] ^bb[…]^bb apeluje do zebra[nych], aby się [z]abrać [e]nergicznie do [szuka]nia [n]owego i odpowiedniego lokalu. ^b[…]^b

Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.