RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Getto warszawskie, cz. II

strona 40 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 40


Statystyka [1] 17

Zapotrzebowanie minimalne artykułów niekontyngentowych (a więc bez chleba, cukru itd.) bb[…]bb artykułów niekontyngentowych tylko na 1,43 złotych, to jest zaledwie 10% zapotrzebowania minimalnego wyznaczonego na 1 osobę miesięcznie (przykładowo):

20 kg ziemniaków

0,5 kg kaszy

0,5 kg grochu

0,5 kg fasoli

0,4 kg mięsa

1,2 l mleka itd., itd.

W ostatnich jednak miesiącach, wskutek wstrzymania dostawy pewnych artykułów (głównie owsa i jego przetworów), sytuacja uległa radykalnemu pogorszeniu, dostawa artykułów niekontyngentowych przedstawiała we wrześniu wartość już tylko 60,3 groszy, to jest zaledwie 4% minimalnego zapotrzebowania.

W tych warunkach ludność żydowska musi najniezbędniejsze artykuły żywnościowe (a z kontyngentowych również chleb) zakupywać na wolnym rynku, płacąc wysokie ceny.

[24] Tablica Przywóz artykułów spożywczych rozdawanych przez Zakład Zaopatrywania na karty (w kilogramach)

Miesiąc

[Rok]

Mąka żytnia

Mąka pszenna

Cukier

Marmelada

Ziemniaki

Buraki i brukiew

Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień

1941 1941 1941 1941 1941 1941 1941 1941 1941

850 000

621 000

882 000

950 000

155 050

1 085 081

976 914

662 164

1 117 633

14 180

823 977

37 822

76 150

80 000

80 000

84 200

285 000

101 800

168 400

-

45 865

78 135

10 000

-

26 630

58 260

67 230

-

240 910

-

Na karty żywnościowe wydaje się zasadniczo tylko 2 artykuły: chleb i cukier. Pozycje przywozu artykułów spożywczych, rozdawanych w dzielnicy żydowskiej na karty, obejmują więc regularnie tylko mąkę i cukier. Inne artykuły rozdzielane są sporadycznie (jak marmelada) lub w tak znikomej ilości, że nie są one wcale rozdzielane (ziemniaki), gdyż nie wystarczają dla części nawet ludności dzielnicy. Chleb na karty rozdzielany jest w miesiącu 10 razy po 25 dkg na osobę, razem więc zaledwie 2,5 kg miesięcznie; cukier po 18–27 dkg na osobę. Resztę zapotrzebowania musi ludność żydowska pokrywać z artykułów, które Zakład Zaopatrywania przywozi do dzielnicy żydowskiej, względnie na wolnym rynku.