RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Getto warszawskie, cz. II

strona 539 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 539


516 Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja [74]

drugiego na środku ulicy, co zdarza się aa[...]aa akty przemocy i mordów są aa[...]aa. Gdyby zamknięto w getcie Niemców, Polaków bb[...]bb a[...]a mordy i rabunki byłyby stałym zjawiskiem b[...]b a[...]a prowokacje bb[...]bb oberwany chłopak wyrywa b[...]b a[...]a bułkę z ręki...

5) Nie mamy przyszłości jako naród bez kraju. Pokazowe lekcje, które dają hitlerowskie getta europejskim narodom, będą bez wątpienia miały swój rezultat. Wprowadzenie socjalistycznego reżimu może nam znowu przynieść tylko chwilową ulgę

– dokładnie tak jak liberalna epoka – na dłuższy [czy?] krótszy czas. Jest też błędem, kiedy uważa się, że socjalistyczny porządek będzie już prawdziwą szansą dla a[...]a. [4] nie wierzę, że również w socjalistycznym świecie, w stosunkowo krótkim czasie, zrealizuje się asymilacja na 100%. Do tego są konieczne liczne b[...]b. Tymczasem jednak znowu może być ostro i gorączkowo. b[...]b chroniczna choroba. Ten wyżej wspomniany kierunek powinien aa[...]aa narodu bb[...]bb energię aa[...]aa w jednym celu: kraj dla milionów Żydów aa[...]aa pokolenie. Po tym udanym kolonizatorskim a[...]a bb[...]bb to jest to [nie mniej nie więcej] b[...]b postulowany nie w a[...]a szybciej możliwe, jak ponowna odbudowa suwerennej żydowskiej egzystencji w Rosji, Austrii, Polsce itd.

[tłum. z j. żyd. Sara Arm]

ARG I 42 (Ring. I/336)

Opis: oryg., rkps, ołówek, j. żyd., 187x292 mm, uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 2, s. 4. Druk: Selected Documents, s. 760–761.

74.

17.06.1942, Warszawa-getto. [Eliasz Gutkowski], Artykuł pt. רעשיליופ רעד חכּמ" "טײַקידנעטשטסבלעז [„O niepodległości Polski”]

[1] O niepodległości Polski (artykuł napisany 17.06.1942)

Z przybliżaniem się końca obecnej wojny wysuwa się wyraźnie problem dotyczący odtworzenia na terenie całej Europy zdewastowanych krajów w ich narodowych granicach.

Wszyscy mężowie stanu z demokratycznych i antyfaszystowskich rządów, mówiąc w czasie wojny o końcowych celach walki i o kształcie przyszłego pokoju, deklarowali przede wszystkim swoje dążenie do odbudowy podbitych przez hitleryzm i faszyzm narodów i krajów. Pogląd ten został uroczyście wypowiedziany w powszechnych deklaracjach, ale gdy tylko trzeba się było zmierzyć z wieloma skomplikowanymi problemami etnicznymi w aspektach geograficzno-historycznych, to od razu pojawiły się ogromne trudności. Polegają one na tym, że prowadzącym wojnę demokratycznym państwom nie jest teraz łatwo z powodów taktycznych i propagandowych jasno i wyraźnie wypowiedzieć swój pogląd [w sprawie], jaka powinna być powojenna Europa. Przedstawiciele różnych emigranckich rządów starają się teraz wszystkimi środkami wpłynąć na wielkie mocarstwa, żeby realizowały one w przyszłości obietnice przestrzegania zasady odbudowy państw w ich przedwojennych granicach. Jednakże ta geopolityczna sytuacja