568 Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja [98]
Ustala się ilość centymetrów kwadratowych przekroju i przewiduje się 30–60 gram trotylu na każdy centymetr kwadratowy przekroju. Ładunek odpowiednio obliczony przykłada się z jednej strony (nie z obu) pręta – długości kostki w poprzek pręta. Do ładunku z jednej lub kilku kostek trotylu przykłada się deszczułkę – całość przywiązuje się do pręta szpagatem1354.
Rys. 2 pokazuje wiązanie ładunku z jednego klocka 3,5–kilogramowego oraz stugramowego. Klocki muszą być ustawione tak, by było łatwe dojście do założenia spłonki. Spłonki zakłada się dopiero w ostatniej chwili (patrz rys. 3). Lont przywiązuje się do belki ze spłonką wiszącą obok K. gotową do wsunięcia w każdej chwili do wydrążenia w kostce trotylu.
O ile idzie o zniszczenie mostu, to całkowicie wystarczy przecięcie kratownic dźwigarów głównych. Trzeba by założyć w wypadku rys. 4 dwa razy po trzy ładunki. K w odległości między połową a 1/3 długości mostu (przęsła mostowego). Takie całkowite zniszczenie mostu wymaga jednak dużej [ilości] trotylu i z tego powodu zniszczenie mostu sprowadzi się do przecięcia belek podkładowych, leżących na trawersach pomiędzy dźwigami a (rys. 5)1355. Zwłaszcza, że cała praca zakładania ładunków odbędzie się pod pokładem, czyli niepostrzeżenie dla patrolu pilnującego tego mostu. Zniszczenie mostu nie będzie całkowite. Jednakże wielokrotnie dostateczne dla wyłączenia tego mostu z ruchu.
Niszczenie murów odbywa się w ten sposób, że przy grubości 2 cegieł (55 centymetrów) co jeden metr zakłada się [p]o 0,5 kilograma. Kostkę [mocuje się] po tej stronie muru, w którą pragniemy, by mur się przewrócił. Każdy ładunek utworzy wyrwę średnicy około 1 metra.
Miny ziemne. Gdy chcemy zniszczyć cele ruchome nieprzyjaciela w terenie, w którym spodziewamy się jego przybycia, zakładamy miny ziemne. Kopiemy na głębokości
1–1,5 metra możliwie strome studzienki. Na dno studzienki zakładamy jednokilogramowy ładunek ze spłonką założoną. Zasypujemy go warstewką ziemi, potem kładziemy kamień polny, żelastwo. Zasypujemy studzienkę do reszty i zakładamy darniną. Zapalenie odbywa się albo od potykacza, przykrytego dla zamaskowania derką (urządzenie do spłonki iglicowej), albo od przewodnika elektrycznego, ukrytego pod darniną i połączonego z kontaktem elektrycznym schowanym pod deszczułką. Bateria akumulatorów znajduje się w minie ziemnej lub ukryta w krzakach.
Autostrady możemy zniszczyć przez zakładanie min w drenach1356. Przewody zapłonowe są wtedy ułożone na dnie rowów przydrożnych (rys. 6)1357.
ARG I 387 (Ring. I/1193)
Opis: odpis (3 egz.), mps, rysunki, ołówek, j. pol., 205x288 mm, drobne uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 6, s. 6. Na s. 1 (pierwszy egz.) (ołówek): „11/III”; na s. 1 (drugi egz.): „12/III”.
Edycja na podstawie pierwszego egz., k. 2, s. 2 (z wykorzystaniem pozostałych).
