RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 592 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 592


w nagłych wypadkach”

Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja [99] 569

99.

b.d., Warszawa-getto. Instrukcje szkoleniowe pt. „Gazy bojowe” i „Pierwsza pomoc

[1] GAZY BOJOWE

Trwałość w terenie poszczególnych gazów bojowych: w odkrytym terenie w terenie

porośniętym i w lesie

Tlenek węgla (czad) szybko się ulatnia kilka minut. Kwas pruski (cyjanowodorowy)1358szybko się ulatnia kilka minut. Chlor 10 minut do 3 godzin. Fosgen135910 minut do 3 godzin. Chloropikryna1360do 3 godzin do 12 godzin. Iperyt13613 do 5 dni 7 do 15 dni. Tlenek węgla: nie zatruwa ani nie psuje smaku żywności i wody.

Kwas pruski: zatruwa żywność i wodę.

Chlor: nie zatruwa żywności ani wody, lecz psuje smak. Fosgen: nie zatruwa żywności ani wody, lecz psuje smak, Chloropikryna: zatruwa i psuje smak żywności i wody. Iperyt: zatruwa żywność i wodę.

PIERWSZA POMOC PRZY ZATRUCIU Gazami duszącymi (chlor, fosgen, chloropikryna i inne)

Rozpoznanie:

Zapach ubrania, wstręt do palenia papierosów. Stan oddechu i serca (zatrucia traktować bardzo poważnie). Najwyższe natężenie zatrucia przypada na pierwsze 3 dni. Leczenie ciężkich zatruć trwa 6–8 tygodni. Przy sinicy błękitnej – twarz sino-czerwona, wargi, język i paznokcie podsiniałe. Żyły na szyi nabrzmiałe. Oddech do 50 na minutę (norma 14–16). Ból w klatce piersiowej. Tętno do stu. Spazmatyczny kaszel. Niepokój, rzężenie. Przy szybkim ratunku – poprawa już po tygodniu.