RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 594 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 594


Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja [99] 571

Oczy należy przemyć 2% roztworem sody oczyszczonej, potem [podać] trochę gorącej kawy.

Unikać rażącego światła.

Przy zatruciu sternitami – należy nos, usta, gardło, przemyć 2% roztworem sody oczyszczonej.

Pierwsza pomoc dla oczu – jak po gazach łzawych. Czarna kawa. Co 10 minut magnezji palonej w kilku łyżkach wody. Przy bólu głowy jedna tabletka aspiryny. Przy bardzo silnych bólach – zastrzyk morfiny. Kaszel łagodzimy tabletkami kodeiny a[…]a,

20 gr[am] (przy osłabieniu serca – zastrzyk podskórny kofeiny).

Przy oparzeniu iperytem lub luizytem1366. Rozpoznanie:

1. Okres utajenia – bez objawów od a[…]a do 6 godzin.

2. Okres zaczerwienienia i obrzęku skóry: swędzenie i ból, potem pieczenie.

3. Okres pęcherzy w miejscach zaczerwienionych. Pęcherze wypełnione bursztynowym płynem, niezawierającym iperytu lub luizytu.

4. Okres owrzodzeń.

5. Okres blizn.

Jeśli iperyt dostanie się do oczu – powoduje martwe gałki i ślepotę. W lżejszych wypadkach: łzawienia, światłowstręt, skurcz powiek, zaczerwienienie, potem silny obrzęk powiek, oka, chory broni się przed zabiegami.

Narząd pokarmowy: ucisk w żołądku, mdłości, wymioty, bóle. Krwawe biegunki, potem obstrukcja.

Drogi oddechowe: zapalenie nosa, gardła, krtani, ślinotok. Silny kaszel, duszność, temp[eratura od] 38 do 40 [°C]. Bóle głowy, szum w uszach, drżenie kończyn. Drgawki.

Iperyt rozpuszcza się łatwo w tłuszczu skórnym. Przenika drogę gruczołów łojowych i potowych w głąb skóry, uszkadza naczynia krwionośne.

Przebyte oparzenie iperytowe pozostawia uczulenie na iperyt: po ponownym oparzeniu – objawy silniejsze. Jeśli oparzenie zajmie 2/3 powierzchni skóry – kończy się śmiertelnie.

Doprowadzić oparzonego do kąpieliska i w brudnej jego części zdjąć ubranie i bieliznę – spalić! Włosy ostrzyc i spalić! Po[d] natryskiem zmyć całe ciało gorącą wodą, po trzykrotnym namydleniu szarym mydłem – 10% annogenu1367. Starannie osuszyć ciało i w czystej części kąpieliska zmyć wodą i mydłem. Do picia: 2% roztwór sody oczyszczonej. Dalsze zabiegi pozostawiamy lekarzowi.

[Przy oparzeniu] Środ[k]ami zapalającymi (fosfor, sód, potas metaliczny). Fosfor zapala się już w temperaturze 41[°C].

Zanurzyć daną część ciała w wodzie, by przeciwdziałać dalszemu paleniu się fosforu. Fosfor zmyć ze skóry oliwą i leczyć jak oparzenia. Okłady z 5% roztworu taniny, aby spowodować ściągnięcie tkanki i przeciwdziałać resorpcji fosforu, (0,05–0,1 g) fosforu stanowi dawkę śmiertelną.