RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie, cz. II

Tytuł:Getto warszawskie, cz. II

Sygnatura: AR tom 34

Autor: Tadeusz Epsztein

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 34

Opis: Niniejszy tom zawiera bardzo zróżnicowane − zarówno tematycznie, jak i formalnie − dokumenty ukazujące złożoną rzeczywistość getta warszawskiego. Duża część materiałów dotyczy spraw ekonomicznych. Są to opracowania problemowe odnoszące się do żydowskiego życia gospodarczego, analizy sytuacji żydowskiego rzemiosła, działalności żydowskich zakładów produkcyjnych oraz zmian, jakie w tych dziedzinach przyniosły wojna i okupacja, zestawienia statystyczne dotyczące struktury zawodowej i liczby osób wysyłanych do obozów pracy, handlu i szmuglu, eksportu artykułów wytwarzanych w getcie, wahań cenowych, podatków i innych obowiązkowych opłat itp.. Inne dokumenty ukazują życie społeczno-polityczne (np. Protokoły z zebrań Komitetów Domowych, ogłoszenia, apele do mieszkańców, sprawozdania z działalności partii politycznych, organizacji podziemnych, odezwy, obwieszczenia, wezwania do walki, wojskowe instrukcje szkoleniowe). W tomie znalazły się również materiały związane z działalnością żydowskiej Służby Porządkowej oraz Żydowskiego Pogotowia Ratunkowego. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość – obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada, cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa, Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”.

strona 611 z 696

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 611


588 Służba Porządkowa [102]

A oto cyfry: Liczba % Pracownicy biurowi: (urzędnicy państwowi,

komunalni i prywatni) 488 28,7

Kupcy i przemysłowcy 395 23,23

Wolne zawody: adwokaci (107), inżynierowie (86), chemicy (23), lekarzy (7), nauczycieli (22), dziennikarze (16), drogiści (15), muzycy i aktorzy (8) 284 16,7

Technicy: budowlani (38), tekstylni (79), dentystyczni (14), elektrycy (70) ślus[arze]-mech[anicy] (53),

instr[uktorzy] s[łużby] p[orządkowej] (6) 260 15,27

Studenci i uczniowie: osoby bez ustalonego zawodu na utrzymaniu

rodziców 99 5,70

Rzemieślnicy: bez podanej specj[alizacji] (36) szoferzy (37), kuśnierze (22), krawcy (17), stolarze (8), zecerzy i druk[arze] (16), fryzjerzy (9), rzeźnicy (4), piekarze (9), garbarze (10),

ogrodnicy (6), kamieniarze (2) 176 10,35 1700 -------Rzuca się w oczy zupełny brak robotników przemysłowych. Robotnicy figurujący w rubryce rzemieślników należą do kategorii tak zwanych chałupników, to jest fachowców posiadających przeważnie własne drobne warsztaty (fryzjerzy, krawcy, kuśnierze, stolarze i tak dalej[)]. Stanowią oni zaled[wie] [10/12 i 142] aa[…]aa Służby Porządkowej. Wśród aa[…]aa prawników aa[…]aa na l[…] właścicieli domów lub przedsiębiorstw przemy[słowych] a[…]a, którzy jako zawód swój wymienili nie źródło dochodów, lecz ty[…] aa[…]aa. Ustalenie rzeczywistego stanu rzeczy podniosłoby znacznie odsetek a[…]a i przemysłowców w stanie personalnym Służby Porządkowej.

Ze statystyki tej wynika zupełnie jasno niezbity fakt, że Służba Porządkowa repre- zentuje element burżuazyjny z[e] wszystkimi jego rozgałęzieniami i cechami.

Ponieważ metoda przyjmowania kandydatów do Służby Porządkowej stopniowo się „udoskonalała” – w tym sensie, że ceny były niemal „notowane na giełdzie”, a bez opłaty tylko bardzo mała liczba szczególnie ustosunkowanych mogła się przedostać, wolno tedy twierdzić, że podwyższenie stanu Służby Porządkowej o 300 osób, spośród których około 130 należało do dawnej „Trzynastki” (Urząd do Walki z Lichwą i Spekulacją)1415nie zmieniło oblicza socjalnego Służby Porządkowej, raczej je jeszcze bardziej wyraźnie podkreśliło. Nie trzeba przecież tutaj powtarzać powszechnie znanego