618 Służba Porządkowa [102]
O słynnym Lejkinie: „Hej chłopcy, hej junacy
Łapcie Żydów do obozu pracy. Ja pierwszy do szeregu stanę,
Po tym drugą gwiazdkę1495dostanę. Branka Żydów to rzecz czysta, Gmina płaci złotych trzysta1496,
Nie jest żadna to afera, Zapytajcie Goldfedera1497. I nie hańbi żadna praca Zapytajcie o to Kaca1498”
Brewda i Nadel
(dwaj kierownicy rejonów Służby Porządkowej) „«My nie bierzemy»
wie o tym każdy malec,
Chyba czasem jakiś gęsi szmalec
Przyśle ktoś, kto służbę społeczną ocenia lub ewentualnie jeszcze coś do zjedzenia.
[63/65 i 113] Ale wszystko spokojnie, bez nacisku i pre[…] My o służbę stale i jej dobro dbamy.
Moje uszanowanie, tymczasem żegnamy.” Tyle dobrotliwa, bądź co bądź satyra.
Należy jednak do tego, co już powiedziano o tych ludziach, którzy odg[ry]wali pewną rolę w Służbie Porządkowej, dorzucić garść ciekawych faktów, charakteryzujących atmosferę, w której żyło wówczas społeczeństwo żydowskie Warszawy. Między innymi warto zanotować, że wśród funkcjonariuszy Służby Porządkowej był jeden dyplomowany rabin, absolwent Centralnego Seminarium Rabinicznego w Jerozolimie
– sekcyjny Borensztajn Srul1499, liczba ewidencyjna 1019. Sekcyjny Borensztajn posiadał dyplom uprawniający go do „wygłaszania kazań i wydawania orzeczeń w sądach rabinackich”.
Inny zaś sekcyjny – Kalina Efraim1500– zabiegając o przyznanie mu wykształcenia akademickiego, przedłożył legitymację stowarzyszenia akademickiego Młodych… Słowian1501! On, Kalina Efraim, uważał siebie za Słowianina i może by w tym przeświadczeniu trwał, gdyby nie wojna i getto… Kto zresztą wie, może po wojnie pan Kalina Efraim będzie nadal Słowianinem?
Znalazł się też w szeregach Służby Porządkowej jeden wyższy funkcjonariusz, którego [ak]ta personalne składają się przeważnie z anonimowych listów i doniesień
