Gospodarka [9] 71
b.d., Warszawa-getto. N.N., Opracowanie pt. טכיל ןיא ןליופ ןיא ןבעל עכעלטפֿאַשטריוו [עשי]דיי סאָד" "עיצאַפוקאָ ןוא המחלימ ןופֿ טײַצ רעד ןיא ןטקאַפֿ ןופֿ [„Żydowskie życie gospodarcze w Polsce w czasie wojny i okupacji w świetle faktów”]
[1] Żydowskie życie gospodarcze w Polsce w czasie wojny i okupacji w świetle faktów
Życie gospodarcze w Polsce w okresie przedwojennym rozwijało się organizacyjnie i planowo. Izby handlowe102i inne instytucje państwowe ciągle tworzyły różne programy gospodarki planowej i racjonalizacji, wykorzystując oczywiście doktryny z państw sąsiednich. Przed wojną wzrost życia gospodarczego w Polsce osiągnął punkt kulminacyjny. Na każdym kroku napotykano na systematyczne akcje modernizacyjne. [Głoszono] hasła zawierające wszystko [to], co miało na celu wyrwanie handlu i rzemiosła z rąk żydowskich, z rąk Żydów, którzy są fanatykami i nie chcą dopasować się do nowych form życia. Pod tymi zakamuflowanymi hasłami antysemickimi stworzono różne teorie bojkotu, politykę eksterminacyjną103, pikiety itp. Krótko mówiąc – wszystkie drogi prowadziły do Rzymu, wszystko prowadziło do walki z żydowskim handlem i rzemiosłem. Wszystkie ciemne siły zjednoczyły się w walce. Żydowskie życie gospodarcze w Polsce w latach 1933–1939 przechodziło najcięższy okres od powstania państwa polskiego104. W okresie tym w polskich kręgach państwowych powstało przekonanie, że kraj powinien mieć czysto polską gospodarkę, a Żydzi będą mogli brać udział w handlu i rzemiośle zgodnie z ich stanem procentowym w kraju, tzn. od 10 do 13%. To były ostatnie „szlagiery”. Oczywiście wszystkie te teorie i projekty były nienaturalne. Te same hasła przedstawił polski kongres kupców w 1937 r. W tym samym duchu prowadzono życie gospodarcze, biorąc na warsztat nowoczesną ekonomię zawoalowaną w kwestię żydowską. Sytuacja zmieniła się jednak radykalnie, kiedy w Polsce zorientowano się, że kraj jest zagrożony przez sąsiada i gdy rozpoczęły się [działania związane z] przygotowaniami obronnymi, jak na przykład polska pożyczka lotnicza105i inne [do których doszło] w marcu 1939 r. W okresie tym zaczynają się lepsze czasy dla życia gospodarczego w Polsce, zwłaszcza dla handlu i rzemiosła żydowskiego, które zaczęły swobodniej funkcjonować po chronicznym sześcioletnim antysemityzmie [polskich władz gospodarczych]. Mimo że Żydzi zostali całkowicie pominięci w dostawach dla wojska w latach bezpośrednio poprzedzających wybuch wojny, to jednak w ostatnich miesiącach istnienia państwa polskiego zaczęto zbliżać się do żydowskiego dostawcy.
