80 [1] Materiały Racheli Auerbach
eliptycznym. Jako główne dwie możliwe przyczyny eliptyczności wyjawu przyjmujemy: a) sztuczne konstrukcje postawy zewn[ętrznej] oraz b) zahamowanie funkcji wyrazotwórczych osoby I. Dla celów systematycznego ujęcia zjawiska „maski” nazywać będziemy eliptyczność wyjawu częściową jego niezgodnością z zawartością psych[iczną]174.
2. Wynikiem analizy stosunku zawartości psych[icznej] do postawy zewn[ętrznej] jako wyrazu było stwierdzenie koniecznej stałej zasadniczej niezgodności zawartości psych[icznej] jako całości z wyrazem. Ze względu jednak na wyróżnienie abstrakcyjne w zawartości psych[icznej] jako całości zawartości psych[icznej] interindywidualnej jako jej części, z którą to częścią znaczenie psych[icznej] postawy zewn[ętrznej] jako wyrazu może zasadniczo w całości (znaczenie idealne), a faktycznie częściowo (znaczenie realne) być zgodne, lub też zupełnie od niej odbiegać, możemy co do stosunku zawartości psych[icznej] do wyrazu mówić o różnym stopniu niezgodności. Ten stopień niezgodności zależy od szeregu warunków danych po stronie osoby I i drugiej we wzajemnym ustosunkowaniu członów i podczłonów przyporządkowania wyjawowego.
Te wyniki dają nam też obecnie możność sformułowania ostatecznej odpowiedzi na dwa główne pytania postawione we wstępie do pracy niniejszej, co do znaczenia, w jakim możemy mówić o niezgodności zawartości psych[icznej] z postawą zewn[ętrzną] i co do granic, w jakich mieści się możność poznania zawartości psych[icznej] na podstawie postawy zewn[ętrznej]. I jedna, i druga odpowiedź zależy od znaczenia, w jakim używamy terminu „postawa zewnętrzna”. [85]
1. O niezgodności zawartości psych[icznej] z postawą zewn[ętrzną] możemy mówić tylko wówczas gdy bierzemy tę drugą w charakterze wyrazu jako kompleksu znaków cielesnych stanowiących korelat treści odnośnych kompleksów poznawczych osób II. Nie możemy natomiast mówić o niezgodności, gdy bierzemy postawę zewn[ętrzną] jako wyjaw, tj. jako bezpośredni korelat zawartości psych[icznej] osoby I.
2. Granice poznania zawartości psych[icznej] na podstawie postawy zewn[ętrznej] są ograniczone o tyle, że całość zawartości psych[icznej] jako korelat wyjawu (zawartość psych[iczna] indywidualna) jest niedostępna ujęciu przez osobę II; natomiast abstrakcyjnie wyróżniona część tej zawartości psych[icznej] jako możliwy korelat wyrazu (zawartość psych[iczna] interindywidualna) jest zasadniczo dostępna poznaniu przez osobę II.
Z powyższych odpowiedzi wynikają pewne konsekwencje dla ostatecznego określenia „maski”, czym zajmiemy się w następnym rozdziale.
