100 [2] Materiały Racheli Auerbach
sama dla siebie oraz psychiczność sama dla siebie okaże się czymś wyabstrahowanym. Organizm nie jest czymś samodzielnym, ale także i świadomość nią nie jest; i jedno, i drugie wchodzi w niepodzielną osobę”118.
Nawiązanie do paralelizmu psychofizycznego jest u Sterna świadome119, jakkolwiek w swym dziele empirycznym „Die differentielle Psychologie” oświadcza, że używanie przez niego „paraleli stycznego sposobu wyrażania w kwestii symptomatologii, ma znaczenie tylko heurystycznego i terminologicznego środka pomocniczego, nie przesądzając sprawy związku między cechami psychicznymi a fizycznymi, na korzyść monizmu ani dualizmu, wzajemnego oddziaływania ani paralelizmu”120.
W osobnym paragrafie wymienionego dzieła pt. „Symptomatologia” analizuje Stern szczegółowo zajmującą nas w niniejszym rozdziale kwestię, ujętą przez niego jako kwestia regularnego związku między niedającymi się wprost spostrzegać cechami psychicznymi a dostępnymi wprost cechami fizycznymi, będącymi sym*
ARG II 453 (Ring. II/439).
Opis: oryg., mps (uzup. poprawkami, dwa charaktery pisma, atrament, ołówek), rkps, j. pol., 211x340 mm, k. 128, s. 130. Na odwrocie s. 128 stempel w j. żyd. (nieczytelny).
06.1926, Rachela Auerbach, Fragmenty rozdziałów i notatki do pracy pt. „Indywiduum i indywidualność”
ARG II 452 (Ring. II/438).
Fragmenty rozdziałów V i VI: „Hipotezy i diagnozy psychognostyczne a ustalenie faktu rozwoju «maski»”, „Warunki i formy «maski»”1.
Opis: oryg., rkps, atrament, ołówek, j. pol., 170x209, 209x339 mm, drobne uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 50, s. 50.
* W tym miejscu tekst urywa się.
