130 [9] Materiały Racheli Auerbach
Trzeba się z nim zawczasu oswoić, właściwie po to, by na stare lata nie być zmuszonym do kłamania.
Jakkolwiek to jednak pojąłem, nie żałuję niczego. Z kłamstwem droga moja byłaby gładsza, w ten sposób nie doszedłbym jednakże do tej odrobiny „beletrystyki”…
Krocząc wyłącznie drogą prawdy i nie wiedząc często, którą prawdę mam zastosować do danego miejsca i momentu, utraciłem i zmarnowałem w moim życiu niejeden atut.
Przepadło.
Ale niechaj mi za to przynajmniej czytelnik uwierzy: Wszystko co tu wyczyta jest szczerą prawdą.
Niczym innym, jak tylko prawdą. Abraham Morewski
[5] Abram Morewski
SANKT PETERSBURG
Fragmenty wspomnień aktora – Żyda.
Po wszystkich wstrząsach i rewolucjach budowano w Petersburgu tramwaj elektryczny.
Brzmi to nieprawdopodobnie, a jednak tak było:
Na głównych ulicach stolicy rosyjskiego imperium kursował jeszcze wówczas – pod koniec roku 1907 – tramwaj konny, coś w rodzaju olbrzymiego dyliżansu na szynach. Obecnie miało się [to] skończyć. Ulice miasta były przeważnie rozkopane i gdziekolwiek się kto chciał dostać, musiał nakładać drogi, objeżdżając lub obchodząc łukiem dotyczące miejsce. Tuż po powrocie z Paryża i Londynu nie mógł mi więc Petersburg zbyt zaimponować, że jednak i w takich okolicznościach umiałem obserwować, zauważyłem zaraz na początku dwie rzeczy:
Szeroki rozmach i głęboki oddech Petersburga, nadające mu swoisty charakter, który go wyróżniał wśród innych metropolii świata.
Niezależnie od piękna swego, występującego zimą i czyniącego go pod tym względem unikatem wśród stolic, posiadał Petersburg także w innej porze roku wdzięk, którego nie powstydziłoby się żadne wielkie miasto.
Newski prospekt, Isakowski sobór, plac admiralski z „miedzianym jeźdźcem”, słynnym pomnikiem Piotra Wielkiego, uwiecznionym w wierszu Puszkina i Mickiewicza82. Ponadto szereg widoków na Newę na „Marsowe Pole”, carski „Ogród
