Przy przygotowywaniu tomu zachowano ogólne zasady publikacji przyjęte w poprzednich woluminach edycji dokumentów Archiwum Ringelbluma. Dokonano jedynie niewielkich zmian związanych ze specyfiką zawartych w tomie tekstów.
W celu ułatwienia lektury tekstów uwspółcześniono ich ortografię i interpunkcję oraz poprawiono oczywiste błędy językowe. Nazwy własne i narodowości zapisywane są konsekwentnie wielką literą. Zachowane zostały jednak formy charakterystyczne (np. ghetto, Treblinki), które powtarzają się w wielu tekstach lub wprowadzają istotne informacje o pochodzeniu czy stopniu wykształcenia autora. W tekstach oddawane są też wszystkie wyróżnienia (np. podkreślenia czy rozstrzelenie tekstu) wprowadzone przez autorów relacji. Skróty zostały rozwinięte. Wyjątek stanowią teksty, w których skróty powtarzają się, wówczas zostały one rozwinięte jedynie przy pierwszym pojawieniu się w tekście. Rozwinięto też możliwe dzisiaj do rozszyfrowania inicjały.
Zmiany redakcyjne poczynione w oryginalnych tekstach, a więc na przykład rozszyfrowanie skrótów, podano w nawiasach kwadratowych. Podobnie zaznaczono wstawione wyrazy brakujące lub ich części. Dla oznaczenia ubytków tekstu zastosowano następujące symbole:
a[…]a – ubytek tekstu, brak jednego wyrazu,
aa[…]aa – ubytek tekstu, brak dwóch i więcej wyrazów,
b[…]b – fragment nieczytelny, jeden wyraz,
bb[…]bb – fragment nieczytelny, dwa wyrazy i więcej.
W transkrypcjach dokumentów urzędowych wprowadzono dodatkowe oznaczenia:
c[…]c – wpisy/dopiski drukowane,
