RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Spuścizny

strona 50 z 464

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 50


Materiały Racheli Auerbach [1] 27

„Mikrokosmiczna natura” człowieka nie wyczerpuje się jednak wcale, zdaniem Sterna, w pełni zjawisk psychicznych i postaw [28] zewnętrznych, które istotnie już kiedyś w indywidualności wystąpiły. Rozszerza się ona także na istnienie możliwości innych jeszcze zjawisk, dla których zrealizowania brakło dotychczas właściwych warunków. Otóż tędy prowadzi droga do jeszcze większego zrozumienia zakresu wniosku analogicznego. Mianowicie, gdy daną nam jest dostateczna znajomość warunków zewnętrznych oraz możliwie wielka ilość samych symptomów danego stanu psychicznego lub pewnej stałej właściwości struktury psych[icznej] osoby poznawanej, wówczas możemy nawet przy całkowitym braku odnośnego doświadczenia wewnętrznego wytworzyć je w sobie w danym momencie65.

Niezacieralność różnic indywidualnych.

A jednak, jak Stern zaznacza, nie należy przy tym wszystkim zapominać, że analogia własnych stanów i właściwości psych[icznych] z cudzymi, wywołana z mroków półświadomości lub zapomnienia, nie zaciera żadną miarą różnic jakościowych między indywidualnościami. Albowiem wszelkie analogiczne stany lub właściwości psychiczne mają w ramach naszej własnej struktury indywidualnej inne znaczenie niż u człowieka drugiego.

Niewystarczalność jedynej grupy symptomów.

I tak widzimy u Sterna wniosek analogiczny w roli najważniejszej formy poznania zawartości psych[icznej] osoby I przez II, przy czym podkreśla [on] wiele razy, że uzyskana tą drogą wiedza o indywidualności innego człowieka jest ograniczona, a często pełna błędów. Albowiem w swej ostatecznej strukturze indywidualność jest asymptotą66. Podobnie zaznacza Stern przy każdej sposobności, że dla poznania osobowości w ramach danych możliwości konieczna jest znajomość jak największej ilości i to odpowiadających różnym funkcjom symptomów. Rozprawiając się ze starszymi systemami psychognostyki, powiada: „wszystkie te systemy psychognostyczne posiadają dwie wady. Pierwsza dotyczy tylko dotychczasowego i obecnego położenia, w przyszłości zaś można jej będzie uniknąć. Jest nią miano-