Materiały Racheli Auerbach [1] 33
miejsce. Do systematycznego, teoretycznego sformułowania wyników autorka nie dochodzi.
Na wstępie zwraca Voigtländer uwagę na trudności poznania i ocenienia właściwości psychicznych indywiduum przez osoby drugie, które to trudności wynikają z normalnej tendencji każdego człowieka, do spostrzegania w obserwowanym indywiduum rysów istotnych nie dla obserwowanego, lecz dla obserwującego. Główne zadanie swej pracy widzi autorka w rozważaniu pytania: „w jakim stosunku pozostaje zewnętrzna warstwa, czyli skorupa (Hülle) właściwości indywidualnych, które po części nie są rzeczywistymi właściwościami, lecz tylko wrażeniami82, odbieranymi przez człowieka stojącego z zewnątrz, do prawdziwych właściwości psychicznych, oraz w jaki sposób oddziaływają na te ostatnie?[”]83
„Chodzi zaś mianowicie nie o same fałszywe oceny osób drugich, [35] lecz o retrospektywne oddziaływanie zewn[ętrznej] postawy człowieka na jego właściwą istotę i charakter[”]84.
Postawa zewnętrzna jako „kryjówka”. Zewn[ętrzna] postawa jako zdradliwa odsłona zawartości psych[icznej].
Ową postawę zewnętrzną ujmuje autorka po niemiecku pod nazwą „Art”. „Art” jest to sposób, w jaki dana osoba przejawia na zewnątrz swoją istotę. Składają się na nią gesty, ruchy, ubranie, „sposób obchodzenia się z ludźmi” itp. Ta „Art”, czyli po polsku tzw. natura, będąc dla niejednej osoby czymś mniej ważnym od tego „co ją w istocie porusza”, bywa jednak często wynikiem decydującym o sposobie przyjęcia tej osoby przez otoczenie. Z jednej strony stanowi ona dla indywiduum „kryjówkę” (Versteck), ukrywając pewne właściwości psychiczne zupełnie lub przesuwające akcenty i proporcje między poszczególnymi właściwościami. Z drugiej strony jest „zdradliwa”, ponieważ ujawniają się w niej cechy psych[iczne] ukrywane lub negowane przez daną osobę. Na postawę zewn[ętrzną] składają się wtedy czynniki przybrane albo udane, obok najwłaściwszych i najprawdziwszych85.
