112 Uchodźcy i przesiedleńcy [15]
Tabela V.
Data | Dzieci do lat 15–tu | Od 15–50 lat | Ponad 50 lat | Ogółem |
28 marca | 513 — 36,5% | 698 — 49,7% | 194 — 13,8% | 1405 — 100% |
31 maja | 225 — 38,3% | 264 — 45,0% | 98 — 16,7% | 587 — 100% |
30 czerwca | 245 — 42,7% | 243 — 42,3% | 86 — 15,0% | 574 — 100% |
W powyższych tabelach wyraźnie występuje stopniowy spadek stosunku procentowego mężczyzn i osób w wieku średnim przy jednoczesnym powiększeniu procentu dzieci. Okoliczność ta stanie się dla nas całkiem zroz[umiała] jeżeli weźmiemy pod uwagę, że od końca kwietnia r.b. za[notowano] znaczny odpływ z Warszawy uchodźców z powodu niepowstrzymanego dążeni[a z] powrotem na prowincję. Jest rzeczą naturalną, że opuściły Warszawę [jednost]ki fizycznie lepiej zachowane, bardziej zdolne do życia i bardzie[j pr]zedsiębiorcze, pozostały natomiast osoby przeważnie słabe i wyczerpane, j[uż ni]ezdolne do wysiłku fizycznego i duchowego. Nic więc dziwnego, że ten właśnie element dał w maju i czerwcu tak bardzo liczne wypadki śmierci; tym samym przyczynił się on do tak nieoczekiwanego skoku procentu śmiertelności wśród naszych uchodźców.
[4] Polepszenie aprowizacji uchodźców, które zaznaczyło się w ostatnich tygodniach czerwca, nie dało na razie żadnego efektu pod względem zmniejszenia śmiertelności (w każdym razie na naszym punkci[e)] jed[nak] jest to jedyna droga do uratowania uchodźców od niechybnej śmi[erci gło]dowej. Będziemy więc nadal dążyć do jak największego podniesienia ich [zaopatrzenia?] [a]prowizacyjnego, do dostarczenia im przez dłuższy czas obfitszego, pożyw[niejsze]go odżywiania.
Drugim, mniej radykalnym środkiem zaradczym było [usunięcie] ze schroniska osób starych, samotnych, niedołężnych i nieuleczal[nych, kt]óre stanowią bardzo wielki odsetek ogółu podopiecznych, i przekazanie ich Wydziałowi Opieki Społecznej celem umieszczenia w specjalnych zakładach (np. w „Broszkowie” Stawki 1926, lub w Domu Starców, Sierocińcu itd.), gdzie mogły by mieć specjalne traktowanie i pielęgnowanie, co niewątpliwie przyczyniło by się do przedłużenia ich życia.
Kierownik Schroniska Niska 20 — Stawki 21
(–) Inż. I. Einhorn
