Uchodźcy i przesiedleńcy [19] 173
Członek partii nie idzi[e] na front. Zajmuje on stanowiska w etapach, albo w ogóle siedzi [w] domu. W [Nie]mczech krąży powiedzenie, że te wszystkie wygodne posady, jak[ie] a[...]a [z]ajmowali w Armii podczas tamtej wojny są obecnie obsadzone [3] przez partię. To nie dodaje jej popularności. Gestapo jest wręcz znienawidzone. Rzuca ono blady strach na wszystkich, nawet na członków partii.
Uchodźcy tu dostali zatrudnienie. Pracują oni na warunkach o których nigdy im się w Niemczech nawet nie śniło. Zarabiają przez tydzień tyle ile tam zarabiali przez pół dnia. Mimo, że od chwili ich przyjazdu minęło już trzy tygodnie, nie są jeszcze urządzeni i wciąż mieszkają w schronisku. Co z nimi będzie — nie wiadomo.
Kwiecień 1942
ARG I 516 (Ring. I/434).
Opis: oryg. lub odpis, mps z rkps uzup., atrament, j.pol., 215x272 mm, drobne uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 3, s. 3.
Na s. 3 inf. rkps: „Kwiecień 1942.
Po 15.04.1942, Warszawa–getto. NN., Relacja pt. „Grabarze”. Autor towarzyszy grabarzom w zbieraniu zwłok ludzkich, osób zmarłych z głodu na terenie getta, m.in. w punktach dla uchodźców na ul. Franciszkańskiej 21 i Gęsiej 7
[1]Warszawa, 15.4.1942
Grabarze
Wybrałem się z ręcznym wózkiem do zwożenia trupów o godzinie 10. Wózek ten odbył już tego dnia jedną turę i zwiózł 3 trupy. Teraz jedziemy dalej. Wyruszamy z cmentarza. Na kartce jest 6 adresów. Franciszkańska, Smocza, Gęsia, jeszcze raz Gęsia — (na ulicy), Stawki, pl. Parysowski. Ul. Franciszkańska 21. W drugim podwórku znajduje się synagoga, w niej punkt uchodźców, jeden z najgorszych jakie widziałem90. Pod synagogą znajdują się duże piwnice, zupełnie otwarte. Schodzimy. Duże podziemie, skąpo oświetlone wpadającym przez 2 małe okienka światłem
