Żydzi i Polacy. Asymilatorzy i neofici [53] 441
b.d., Warszawa. NN. (Władko)60, Referat pt. ,[Asymila]torzy i neofici w okresie działań wojennych i zamkniętej dzielnicy żydowskiej”. Charakterystyka różnych postaw osób pochodzenia żydowskiego, które przyjęły chrzest, sytuacja neofitów w getcie, plan pracy wśród asymilatorów i neofitów po wojnie
[1] [Asymila]torzy i neofici w okresie działa[ń w]ojennych i zamkniętej dzielnicy żydo[ws]kiej.
Życie neofitów i asymilatorów związałem w jednym opracowaniu i to zupełnie według mego widzimisię racjonalnie. Wszak zawsze były te dwie sfery z sobą ściśle związane. A to przede wszystkim. Raz węzłami rodzinnymi, następnie towarzyskimi, cum tertio61w dziedzinie zarobkowania. Czy to jako reprezentanci wielkiego i średniego przemysłu, handlu, finansów lub pracy w korporacjach nauk ścisłych czy też zawodów wyzwolonych. W spółkach akcyjnych neofici zasiadali obok asymilatorów. Razem obcowali i wzajemnie się popierali. Stosunek ten był od najdawniejszych czasów jeszcze bodaj w okr[e]sie byłego Królestwa Kon[gre]sowego, kiedy Leopold Kronenberg62reprezentował sfery żydowskie w dziedzinie przemys[łu] i finansów. Później stale reprezentowali sfery przemysłowe, kupieckie i przemysłowe żydowskie neofici: Bloch63, Mieczysław Epstein64, St[anisław] Rotwand65. Na ogół bronili sprawy żydowskiej godnie, szczególniej odznaczyli się Kronenberg, Bloch i Rotwand. Tak było do okresu wojny światowej. W zawodach wyzwolonych neofici zachowywali się rozmaicie. W palestrze zajmował przez długi okres czasu stanowisko prezesa naczelnej rady adwokackiej neofita Henryk Konic66, b[ył on] nieżyczliwie usposobiony względem ruchu narodowo–żydowskiego i zwalczał go bardzo na terenie izby adwokackiej. To samo czynił adwokat neofita Cederbaum67. Jako profesorzy uniwersyteccy byli neofici przeciwnikami numerus clausus68, lecz do ruchu nar[o]-
