RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Getto warszawskie

Tytuł:Getto warszawskie

Sygnatura: AR tom 5

Autor: Katarzyna Person

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 5

Opis: Tom piąty Archiwum Ringelbluma przedstawia 71 tekstów dotyczących szeroko pojętego życia społecznego w getcie warszawskim. Teksty podzielone zostały według kryterium tematycznego i zebrane w następujące działy: obrazy getta, uchodźcy i przesiedleńcy, komitety domowe, kobiety, walka z tyfusem, gospodarka i finanse, wychowanie i edukacja, Żydzi i Polacy. Asymilatorzy i neofici, Żydzi i Niemcy, Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”. Pracę poprzedzają Wprowadzenie oraz Wstęp, prezentujące historię udostępniania Archiwum Ringelbluma i przedstawiające charakterystykę tomu. Całość uzupełniona została o wykaz skrótów, objaśnienia skrótów i nazw najczęściej występujących w tekście, wykaz dokumentów, bibliografię oraz indeks osób i geograficzny a także opatrzona streszczeniem w języku angielskim.

Tom pełnej edycji ARG: 5

strona 481 z 597

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Zobacz oryginałpokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 481


454 Żydzi i Polacy. Asymilatorzy i neofici [54]

o polepszenie aby doczekać lepszego jutra”. Większość asymilatorów nie wierzy już w porozumienie polsko–żydowskie. Szczególniej ci, którzy zaznali krzywdę od Polaków. Myślą o emigracji. Na pierwszym miejscu Palestyna, następnie Południowa Ameryka. Jakie wysuwam wnioski o życiu asymilacji? Poważniejsze jednostki przeszły pewnego rodzaju wewnętrzne przesilenie. Widzą, że asymilacja zupełnie zbankrutowała jako czynnik współżycia polsko–żydowskiego. Wzbudziła się w nich litość i współczucie dla mas żydowskich. Te dwie charakterystyczne cechy należy drogą odpowiedniej pracy powiększyć o trzecie, o uświadomienie narodowe sfer inteligencji asymilatorskiej. Przez dopływ jednostek inteligentnych ze sfer asymilatorskich życie żydowskie uzyska wiele wybitnych ludzi, których niestety brak odczuwa się na każdym kroku w życiu żydowskim w Warszawie. To są moje tezy.

Władko.

ARG I 598 (Ring. I/36).

Opis: oryg., mps z rkps uzup., j.pol., 220x355, drobne uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 11, s. 11. Druk: Selected Documents, s. 620–634.


54.

Po 10.08.1941, Warszawa–getto. [Natan Koniński?], Relacja o pogrzebie Żyda–katolika w getcie warszawskim. (10.08.1941)

[1] W piątek, 8 sierpnia 1941 r. w godzinach popołudniowych, uwagę przechodniów zwróciła klepsydra umieszczona na murze kościoła na Lesznie przy ul. Karmelickiej następującej treści: „Ś.P. Jerzy Blay, doktór medycyny, były wicepr[ezes] Izby Lekarskiej warszawsko–biał[ostockiej], były wicepr[ezes] Związku Lekarzy, były wicepr[ezes] Zrzeszenia Lekarzy, były wicepr[ezes] Związku Lek[arzy] Ubezp[ieczalni] Społ[ecznych] zmarł dnia 6 sierpnia 1941 r. Eksportacja zwłok do Kaplicy z mieszkania przy ul. Leszno 44 nastąpi 8 sierpnia 1941 o godz. 7 wiecz[orem]. Nabożeństwo żałobne odbędzie się dnia 9 sierpnia o godz. 10 rano w Kościele N[arodzenia] N[ajświętszej] M[aryi] Panny, poczem zwłoki przewiezione będą na cmentarz powązkowski94. O smutnych tych obrzędach zawiadamiają żona i córka”.