532 Objaśnienia skrótów i nazw najczęściej występujących w tekście
w Erec Izrael, przede wszystkim przez przygotowanie do pracy w rolnictwie.
Cmentarz żydowski przy Okopowej — cmentarz założony w 1806 r. i funkcjonujący do dzisiaj, w czasie istnienia getta większość zmarłych chowano tam w anonimowych grobach zbiorczych. Przez cmentarz organizowano też szmugiel, wykorzystując fakt, że graniczył ze znajdującymi się poza gettem katolickim Cmentarzem Powązkowskim i Cmentarzem Ewangelicko — Augsburskim. Z tego powodu cmentarz wyłączono z getta przy zmianie jego granic w grudniu 1941 r.
Folksdojcz, Volksdeutsch (od niem. Volksdeutcher, etniczny Niemiec) — w czasie II wojny światowej określenie osób, które mieszkały poza terytorium Rzeszy i podpisały niemiecką listę narodowościową — volkslistę.
Gestapo (Geheime Staatspolizei) — tajna policja polityczna w III Rzeszy
Gęsiówka — popularna nazwa założonego w połowie 1941 r. na terenie getta, przy ul. Gęsiej 24, centralnego aresztu dla Żydów. Kierowano tam głównie osoby nielegalnie przebywające poza gettem. Dwukrotnie — 17 listopada i 15 grudnia 1941 r. na terenie więzienia miały miejsce egzekucje więźniów skazanych na śmierć za opuszczenie getta.
Gmina patrz Rada Żydowska
Goj (hebr. naród) — osoba, która nie jest Żydem.
Ha-Szomer ha-Cair (hebr. młody strażnik) — syjonistyczno — socjalityczny ruch młodzieżowy, założony w 1913 r. W czasie okupacji członkowie Ha-Szomer ha-Cair odgrywali dużą rolę w organizowaniu oporu cywilnego i zbrojnego przeciwko Niemcom.
Joint patrz AJDC
Judenrat patrz Rada Żydowska
Jüdische Hilfskomitee (oficjalny niemiecki odpowiednik nazwy Żydowski Komitet Opiekuńczy Miejski) — warszawski oddział koncesjonowanej przez Niemców Żydowskiej Samopomocy Społecznej w Krakowie. W marcu 1942 r. do JHK formalnie wcielono działające w getcie instytucje społeczne, m.in. Centos i TOZ.
Kenkarta (niem. Kennkarte) — dowód tożsamości obwiązujący w Generalnym Gubernatorstwie od pierwszej połowy 1942 r. Zastąpiła polski dowód osobisty.
Kolumna dezynfekcyjna — grupa przeprowadzająca w getcie dezynfekcję w ramach walki z chorobami zakaźnymi. Kolumna składała się z 18 pracowników sanitarnych (12 Żydów i 6 Polaków), dezynfektora niemieckiego, lekarza polskiego i żydowskiego. Kolumny były eskortowane przez policję grantową i Żydowska Służbę Porządkową.
Komitet Domowy — podstawowa forma samorządu w getcie warszawskim, skupiająca mieszkańców jednego budynku mieszkalnego i prowadząca w jego ramach m.in. działalność samopomocową. Komitety Domowe wywodziły się z ochotniczych jednostek obrony przeciwlotniczej organizowanych w poszczególnych blokach mieszkalnych w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku. W momencie zamknięcia getta, na jego terenie znalazło się 2000 Komitetów Domowych.
Kuchnie ludowe (społeczne) — kuchnie organizowane przez żydowskie organizacje opiekuńcze, w których mieszkańcom getta wydawano darmowe lub nisko odpłatne zupy. Pierwsze kuchnie zorganizowano już w okresie oblężenia Warszawy. W punkcie kulminacyjnym działa-
