Objaśnienia skrótów i nazw najczęściej występujących w tekście 537
ta przy bramach getta, egzekwowanie przymusu pracy, uczestniczenie w działalności przeciwepidemicznej. W pierwszym okresie wielkiej akcji deportacyjnej w lecie 1942 r., policja żydowska eskortowała mieszkańców getta na Umschlagplatz. W Warszawie Służba Porządkowa stała się synonimem korupcji i nadużyć władzy, choć w jej działalność, szczególnie w pierwszym okresie, zaangażowana była pewna liczba przedwojennych działaczy społecznych i osób o dużym autorytecie moralnym. Komendantem Żydowskiej Służby Porządkowej był Józef Szerzyński.
Żydowskie Pogotowie Ratunkowe, tzw. „Czerwone Pogotowie” — instytucja afiliowana przy „Trzynastce” — Urzędzie Walki z Lichwą i Spekulacją. Celem Pogotowia miała być pomoc medyczna dla najuboższych mieszkańców getta, jednak organizacja ta miała w getcie bardzo złą opinię i uważana była za kolaborancką.
Nazwy świąt, obrzędów i instytucji żydowskich
bar micwa (hebr. syn przykazania) — uroczystość obchodzona pierwszego dnia po 13. urodzinach chłopca; od tego dnia zostaje on uznany za dorosłego w sensie religijnym, tzn. zobowiązanego do przestrzegania wszystkich nakazów i zakazów bet ha-midrasz (hebr. dom nauki) — miejsce studiowania tekstów religijnych, często także miejsce modlitwy; jedna z najważniejszych instytucji judaizmu
Chanuka (hebr. poświęcenie, odnowienie) — Święto Świateł; obchodzone 25 dnia miesiąca kislew (w grudniu) dla upamiętnienia zwycięstwa Machabeuszy nad Antiochem IV Epifanesem w 164 r. p.n.e. i ponownego poświęcenia Świątyni Jerozolimskiej cheder (hebr. izba) — tradycyjna szkoła religijna dla chłopców od 3.–5. do 13. roku życia
czulent (żyd., z starofranc. chauld = ciepły) — potrawa mięsna z kaszą i fasolą, spożywana tradycyjnie w szabat
Jom Kipur (hebr. Dzień Pojednania) — święto o charakterze pokutnym, obchodzone 10. dnia miesiąca tiszri (wrzesień/październik), kończące obchody związane z żydowskim Nowym Rokiem
kidusz (hebr. uświęcenie) — modlitwa na rozpoczęcie szabatu zmawiana nad kielichem wina
kidusz ha–Szem (hebr. uświęcenie Imienia [Bożego]) — gotowość do przyjęcia męczeństwa i śmierci za wiarę
koszerność, kaszrut (z hebr. właściwy) — zawarte w religijnym prawie żydowskim reguły dotyczące przygotowywania i spożywania jedzenia. Dzielą one produkty spożywcze na dozwolone (kaszer, koszer) i zakazane (trefne). W myśl zasad koszerności produkty mięsne nie mogą być spożywane łącznie z mlecznymi.
maca (hebr. płatek, opłatek) — suche płaskie placki z niekwaszonego ciasta, tradycyjnie spożywane w czasie święta Pesach
magen Dawid (hebr. tarcza Dawida) — sześcioramienna gwiazda, obecnie symbol żydowskiej tożsamości, od końca XIX w. symbol żydowskiego ruchu narodowego