„Dror”, nr 5 [3] 59
[3]151 Karmelicka152
W sercu miasta zewsząd nas murami otoczono,
Nas, młodych i starych, od świata oddzielono;
Niczym cienie ulicami się snujemy, cień obok cienia,
Na Karmelickiej jest noc, dnia nie ma.
Ulica Karmelicka nie jest ulicą, jest arterią,
Gorąca żydowska krew i zimny pot spływają nią –
Znasz dobrze drogę i przemierzasz ją śpiesznie
I wiesz, co może cię spotkać na Nowolipkach i Lesznie.
Karmelicka, oj, wszak jest ciasna i wąska –
Karmelicką się nie chodzi, ją się przebiega.
I gdy tak biegniesz, ktoś trąca cię w bok.
„Wejść w podwórko!” – ponagla głos.
Podwórka są pełne, przepełnione…
Karmelicka – pusta.
Pusta nie pusta – nie wszyscy zbiegli.
Sześciu ze swymi opaskami – tegośmy nie wiedzieli,
W środku dnia na karmelickim chodniku usnęli.
L. Sztater153
[4] W obecnej godzinie
(Z rozmów między aktywem)
Egzystencja i całość ruchu
Nasza narada nie jest kontynuacją wcześniejszych narad. Nie może być kontynuacją. Nie można dziś mówić o pogłębianiu pracy, którą rozpoczęliśmy b[…]b czas temu. Myślę, że ostatnie dni i najbliższe tygodnie przywiodą nas do ważnego punktu w pracy naszego ruchu. Nie tylko w kwestii charakteru edukacyjnego i organizacyjnego, lecz także w kwestii o wiele bardziej fundamentalnej: egzystencji i całości naszego ruchu. W ciągu ponad roku budowaliśmy nasz ruch w b[…]b warunkach. Wykorzystaliśmy całą naszą wiedzę i doświadczenie, aby zorganizować ruch tak, by mógł przetrwać burzliwe dni. Przeżyliśmy zniszczenia b[…]b, odbyliśmy setki spotkań. Nieśliśmy towarzyszom
