88 „Dror”, nr 6 [3]
[9] Nie, nie przekleństwo, lecz błogosławieństwo. Błogosławiona niech będzie natura w swym pięknie. Przeklęci niech będą ci, którzy naturę zniewolili.
Nie jest przypadkiem, że święto proletariackie jest jednocześnie świętem wiosny.
1 maja – wyraz wolności człowieka. Wiosna – wyraz oswobodzenia natury.
Człowiek i natura, bardzo podobne pojęcia. Wszystko, co dzieje się w naturze, ma wpływ na społeczeństwo. Człowiek jest częścią natury. Jedno jest drugim, obustronny wpływ. Gdy człowiek odczuwa pierwsze podmuchy wiosny, budzi się w nim instynkt wolności. Rozlewa się w nim bunt. Staje się młodszy jego duch i silniejsza jest jego wola do walki o wolność człowieka i wolność natury.
Dziś żyjemy w czasie, gdy wiosna w społeczeństwie opóźniła się w stosunku do wiosny w naturze. W społeczeństwie panuje jeszcze sroga zima, wszystko jeszcze zmrożone, nadejścia wiosny nie oznaczono w kalendarzu. Wiosna w społeczeństwie nie przyjdzie też sama z siebie jak w naturze. Kiedy jednak przyjdzie, nie będzie szybko przemijającą datą, lecz przemieni się w wieczne słońce ludzkości.
T. Ben-Cijon217
Proletariackie pytanie o zmianę218
Nadchodzi proletariackie święto, w którym nie ma jeszcze zwyczaju pytać: ma nisztana219. A jednak chcę się tu na chwilę zatrzymać i doprawdy zapytać, co oznacza to święto, skąd się wzięło i jakie jest jego znaczenie?
Rzeczywiście, to niespodzianka. Nadchodzi święto, którego w żadnej świętej księdze świata nie uświęcono, którego żadne bóstwo nie nadało z jakiejkolwiek góry Synaj. Święto bez zbiorowych modłów, bez kapłanów i przedmiotów rytualnych! Skąd bierze się takie dziwne święto? I tutaj wychodzę z moim – ma nisztana. Pytam, czym różni się nasze proletariackie święto od wszystkich innych świąt. Czy jest to całkiem nowa rzecz na świecie, to nasze święto, czy też jest związane ze świętami narodów świata…
…Socjalizm to nie jest tylko program polityczno-społeczny, to nie tylko zbiór żądań dla społeczeństwa, i nawet nie tylko historyczny ideał nowych sposobów produkcji: w socjalizmie nie jest jedyną treścią żądanie, by powstrzymać eksploatację, walkę klasową – nie, socjalizm to całe rozumienie świata, które odpowiada najgłębszym poszukiwaniom ludzkiego ducha. Pierwszą zaletą socjalizmu jest to, że kładzie kres wszystkim religijnym tęsknotom, zadowala bowiem swymi ludzkimi, ziemskimi środkami te same duchowe potrzeby, które wiara winna uciszyć na niebiańskie, boskie sposoby.
Także burżuazji udało się wypełnić religijną niebiańskość starego świata ziemską świątecznością na nowoczesną modłę. Oto burżuazja północnoamerykańskiej republiki wprowadziła [10] zwyczaj świętowania Deklaracji Niepodległości. Dokładnie tak samo świętują Francuzi pamięć Wielkiej Rewolucji, a Włosi swe narodowe wyzwolenie i zjednoczenie. Te wszystkie świeckie święta, które ustanowiła burżuazja, są nawet
