RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Prasa getta warszawskiego: Hechaluc-...

strona 332 z 585

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 332


Inerleche Korespondenc 283

Nieregularność wizytacji w różnych okresach można wytłumaczyć następującymi przyczynami:

1. Rok pierwszy stał pod znakiem ogromnego rozwoju organizacji.

2. Poruszanie się po Gubernatorstwie stawało się coraz trudniejsze.

Całe Gubernatorstwo zostało podzielone na 5 okręgów (później 6). Umożliwiło to nam żywy kontakt z placówkami w każdym okręgu. Umieściliśmy emisariuszy w Warszawie i stanowili oni, razem z innymi z miejscowego aktywu, Radę Okręgową844. Warszawa odważnie utrzymywała kontakty z Radami Okręgowymi za pośrednictwem wizytacji towarzyszy z Centrali i łączników będących zawsze w drodze. Zorganizowano Rady Okręgowe:

1. Warszawa – z siedzibą w Warszawie – po deportacji społeczności z okolic

Warszawy rada przestała istnieć.

2. Lublin – z siedzibą w Lublinie – pod koniec 1941 roku została przeniesiona do Hrubieszowa.

3. Kielce – z siedzibą w Kielcach. Później została podzielona na dwa okręgi:

1. Okręg opatowski – z siedzibą w Ostrowcu.

2. Okręg częstochowski – z siedzibą w Częstochowie.

4. Podlasie – z siedzibą częściowo w Sokołowie, częściowo w Siedlcach.

W roku 1940 liczba placówek wzrosła do 95. Od roku 1941 i później ich liczba cały czas malała wraz z ciągłą likwidacją społeczności i całych żydowskich okręgów w Gubernatorstwie.

Utrzymywaliśmy też odważne kontakty z Będzinem. Pod koniec 1939 roku i na początku 1940 nasi towarzysze odwiedzili Będzin. W połowie 1941 roku F. przebywała

3 miesiące w Będzinie i w okolicy. Na początku 1942 roku osiedlił się tam M. i znajduje się tam do dnia dzisiejszego.

Od stycznia 1942 roku do dzisiaj odbyliśmy liczne wizytacje w Wilnie, Białymstoku, Grodnie i okolicy. Odwiedziliśmy również Łuck, Kowel, Ostróg, Równe, Brześć i inne miejsca. Odnowiliśmy także kontakty z centralami ruchu na zachodzie Ukrainy, na zachodzie Białorusi i Litwie; odnaleźliśmy całe grupy i pojedynczych towarzyszy, którzy pozostali w zniszczonych miastach.

Seminaria

Wizyty w pierwszej połowie 1940 roku przygotowały grunt dla uczestnictwa małych miast w pierwszym centralnym seminarium ruchu Dror. Seminarium przeprowadzono w czerwcu i lipcu. Również w tej dziedzinie byliśmy przewodnikami dla innych. Uczestniczyło w seminarium 45 towarzyszy z 23 miast Gubernatorstwa. W sierpniu 1940 został przeprowadzony w Warszawie dwutygodniowy kurs dla wychowawczyń kącików dziecięcych, w którym uczestniczyło 25 towarzyszek. W styczniu odbyło się drugie seminarium w Warszawie; wzięło w nim udział 32 towarzyszy. Seminarium trwało miesiąc.