332 „Słowo Młodych”, nr 6–7 [8]
okoliczności – bez uzyskania przez nas ojczystej ziemi – mogły nam dać więcej niż tylko czasową poprawę;
2) całą więc wolę i energię narodu należy skoncentrować jedynie w kierunku uzyskania dla narodu żydowskiego własnej ziemi. Nie ma dlań bowiem nic ważniejszego na tym świecie, który jest i będzie gol[2] [gotą dlań, jak dłu]g[o on] pozostanie bez ziemi.
[Tak, dla] n [a]s jest to jasne.
[Niestety j]edna[k] nie było to dotąd i nie jest i dziś jasne dla bar[dzo dużej częśc] i, moż[e] dla większości narodu żydowskiego, bez względu [na tę, czy inną] klasę społeczną. Liczne rzesze mieszczaństwa jak i pro[letariatu żydo]wskiego nie były i nie są jeszcze dziś przekonane o tym, [że losy narod]u żydowskiego jako jedynego na świecie narodu bez ziemi, [są zupełnie] odmienne od losu innych narodów. Wierzą one przeto jeszcze [dziś, że to, co] przyniesie ratunek innym narodom, przyniesie go tym samym [i nam, Żydom.] Nie są one też naturalnie wewnętrznie przygotowane do t e [go] nadzwyczajnego wysiłku zbiorowe [g]o, jaki musi wnet nastąpić, by raz na [z]awsze odmienić z gruntu sytuację [n]arodu żydowskiego na świecie.
* * *
Wypadki dziejowe ostatnich kilku lat stanowią eksperymentalny dowód prawdy dla tez głoszonych przez syjonizm. Lecz znaczenie dowodowe tych wypadków, ich siła przekonywująca nie przeniknęła do świadomości mas żydowskich.
Na pytanie tedy, co w chwili obecnej jest głównym, a może jedynym zadaniem obozu syjonistycznego, odpowiadamy: skoncentrowanie wszystkich sił i energii w kierunku uświadomienia masom żydowskim nauki wypływającej z faktu zaistnienia getta dla żydostwa europejskiego w XX wieku.
Przyszłość nasza to „albo getto, albo zrealizowanie syjonizmu” – oto teza, którą winniśmy jakby młotem wbijać we wszystkie serca i wszystkie mózgi żydowskie. Winniśmy starać się117o wytworzenie w społeczeństwie żydowskim takiej atmosfery, w której by wszystko, co żyje, drgało pragnieniem, żądaniem, wołaniem o własną ziemię.
Zbliża się chwila nowego podziału świata. Prawda, naród żydowski posiada dzięki wysiłkom ruchu syjonistycznego uznane przedstawicielstwo na forum międzynarodowym. Ono niewątpliwie spełnia już teraz swą powinność tam, gdzie należy. Ale nie chodzi nam w tej chwili o stronę formalną zgłaszania postulatów żydowskich. Całe społeczeństwo żydowskie winno je zgłaszać – przede wszystkim wobec siebie samego. Z każdego kąta w gettach winny one rozbrzmiewać, z każdego oka żydowskiego118 wyzierać. Społeczeństwo żydowskie winno być napięte oczekiwaniem, naładowane wolą, przygotowane do czynu, do wysiłku – do ruszenia w drogę ku wyzwoleniu.
Wytworzenie takiej to atmosfery, takie rozkołysanie dusz – to w tej chwili zadanie wspólne dla wszystkich odłamów ruchu syjonistycznego. Konieczną
