„Słowo Młodych”, nr 8 [8] 385
bowa]nym wagonie niemieckim przybył Lenin do Moskwy315. Nastąpił [Październi]k, a wkrótce potem konferencja w Brześciu n/Bugiem z smutn[ej sł]awy epilogiem: „nie wojna i nie pokój”316. Żołnierze rosyjscy rzucili broń i masowo wracali do swych domów. Wojska niemieckie bez przeszkód zajęły całą Ukrainę i utworzyli [s] tam „niepodległe” państwo-zderzak317. Z kolei zagrozili Niemcy nowo powstającemu państwu socjalistycznemu. Lecz na szczęście armia niemiecka została pokonana przez armie państw alianckich, u których „rewolucyjny” defetyzm nie cieszył się zbytnim powodzeniem. A t o właśnie uratowało Związek Radziecki od zagład y. Wprawdzie potem Anglia i Francja popierały kontrrewolucję, ale szybkiej ucieczce wojsk niemieckich z Ukrainy po przegranej na Zachodzie należy w głównej mierze zawdzięczać zorganizowanie się Czerwonej Armii, która położyła kres wszelkim „białym” powstaniom318. Takiej więc smutnej pamięci jest ten „rewolucyjny” defetyzm czasów przeszłych319.
A obecnie? Wypadki ostatnich czterech miesięcy320 wykazują niezbicie, że Hitler nigdy nie miał zamiaru spoczęcia na laurach zwycięstw nad armiami francusko-angielskimi, lecz stale321 projektował również atak na ZSSR. Biada jednak Związkowi Radzieckiemu, gdyby się był spotkał sam na sam z tak potężnym przeciwnikiem, który zresztą w dużej mierze zawdzięczał swoje dotychczasowe, wcale znaczne sukcesy jego poparciu. Tego niebezpieczeństwa na szczęście uniknął, a to dzięki
