400 „Słowo Młodych”, nr 8 [8]
Emek-Izrael, który przez setki lat był terenem opuszczonym i bagnistym, pozyskany został z powrotem przez pracę pionierską dla narodu żydow[[29]]skiego, jako jedna z najważniejszych podstaw narodowej kolonii[zacji. Jest] on żywym wyrazem naszej zbiorowej woli, symbolem nowych form ż[yciowych] i wartości socjalnych, do których dążymy od lat trzydzi[est]u. Sy[mbol ten] stanowić będzie zawsze siłę dynamiczną dla pokoleń dą[żą]cych [do życia] na własnej ziemi.
W obecności ponad 1000 osób: kolonistów, weteranów „Hapoel Hacairu”, przedstawicieli instytucji syjonistycznych, przyjaciół i gości, obchodzono w Nahalal370uroczystość dwudziestolecia od czasu założenia pierwszego Moszaw Owdim w Palestynie i rozpoczęcia pracy kolonizacyjnej w Emeku.
W lesie A.D. Gordona przemawiał J. Uri371i I. Bloch o zmarłych towarzyszach z Nahalalu. O początkach i dalszym rozwoju osiedla Nahalal, jako pionierskiej próby nowej formy kolonizacyjnej, przemawiali: Dr A. Ruppin372, J. Szproncak373, Harcfeld374, Uri i Tanchum, jeden z pierwszych członków Daganii.
Dr. Ruppin, omawiając formy kolonizacyjne w Palestynie, wyraził zdanie, że zarówno Moszaw, jak i Kwuca wytrzymały próbę życia.
Uroczystość zakończyły produkcje artystyczne wykonane przez dzieci osiedla i przez Bartonowa375, aktora „Habimy”376.
N.Sz. – Chulda
