„Słowo Młodych”, nr 9–10 [8] 437
ustroju socjalistycznego w Europie. Doświadczenie wykazało, że dawna polityka Kominternu, polegająca na ciągłym podkopywaniu bytu państwowego innych społeczeństw jest błędna. O wiele mądrzejszą i skuteczniej wiodącą do celu jest polityka oparta na Froncie Ludowy m.
Po zakończeniu więc wojny, gdy ukonstytuują się rządy, wyłonione przez burzący się – ale nie zrewoltowany – lud, zaistnieje możliwość ułożenia nowych stosunków na świecie. Czynni k, decydujący o losach danego społeczeństw a, będzie się znajdował wewnątrz nieg o, a nie na zewnątr z. Koalicyjne rządy Frontu Ludowego, rządu oparte[go] na wolnym zrzeszeniu całej lewicy i wielkiego odłamu radykalnego, mogą wyprowadzić ludzkość z ślepego zaułka bezradności ku lepszej i świetlanej przyszłości.
Aby jednak nie doszło do tego stanu rzeczy, jaki się wytworzył w Niemczech w końcowym etapie kadencji prezydenta Eberta, gdy to z winy separatystycznej polityki komunistów rząd dobrowolnie przyjął deklaracje współpracy prawicowego mieszczaństwa485, konieczna jest współpraca wszystkich parti i, które winny działać nie w imię ciasnych i ograniczonych swoich interesów, lecz z świadomością bojowników o przyszłość wszystkich narodów świat a. Zaś tę pracę, tę misję wykonają nie najmici pewnych określonych agend politycznych, lecz ludzie świadomi swoich dążeń i celów – ludzie, należący do bloku ewolucyjnego socjalizmu.
-id.
[* * *
Nowy ład w Europie, rządy oparte o sprawiedliwość społeczną, muszą również z gruntu zmienić sytuację żydostwa. W krajach szczególnego skupienia Żydów, stanowią oni bezsprzecznie mniejszość zorganizowaną i uświadomioną pod względem narodowym. Rządy Frontu Ludowego nie będą mogły spełnić zadania budowniczych nowego ładu, o ile nie znajdą oparcia i w mniejszości żydowskiej. W dążeniu do wolności i sprawiedliwości nie można pominąć milczeniem kwestii jednego, najbardziej chyba uciskanego narodu. Historia nas bowiem uczy, iż na drodze do nowego ustroju nie wolno stosować półśrodków, działających skutecznie tylko dla części skrzywdzonych – lecz zastosowany winien być panaceum, środek uniwersalny, który rozwiąże kwestię wszystkich bez wyjątku narodów i ludów świata.
A rozwiązanie kwestii żydowskiej nie będzie absolutne tak długo, jak długo nie będzie biec równolegle z odbudową Erec. Tylko i jedynie silny Jiszuw w Palestynie, własny kraj i naród tam osiadły, naród par excellence, będzie mógł stanowić rękojmię lepszej przyszłości żydostwa światowego]486.
