„Słowo Młodych”, nr 11 [8] 471
Nie znaczy to oczywiście600 jeszcze, że mówią oni i czynią w ten sposób, jak gdyby byli członkami syjonistycznego Komitetu Akcyjnego. W pracy swej są nad wyraz grzeczni, a w postępowaniu codziennym traktują nas na ogół sprawiedliwie. Ilekroć ustawa zwraca się przeciw Żydom, pozostają oni na uboczu – wierni swym poglądom i zamknięci w sobie601.
Pod względem liczebnym przypomina druga kategoria pierwszą. Obejmuje ona także inteligencję urzędniczą, zdradzającą zainteresowanie dla ideałów i dążeń społecznych. Składa się ona także z wyższych urzędników administracji. Stosunek ich do Żydów i syjonizmu jest wyraźnie nieprzychylny. U niektórych kształtuje się on – jak zaznacza pułkownik Wedgewood602 – pod wpływem chrześcijańsko-misyjnego otoczenia, żywiącego urojoną obawę przed opanowaniem miejsc świętych przez Żydów. Lecz częściej występują tu zgoła inne czynniki. Ludzie ci są o wiele bardziej przychylni dla Arabów niż nieprzychylni dla Żydów. Wśród urzędników angielskich, bądź to w Londynie, bądź w krajach wschodnich rozpowszechniła się doktryna, która popiera świadomie i nawet czynnie wyzwoleńcze ruchy narodów kolonialnych. Psychika angielska jest w ogóle bardzo skomplikowana. Na pozór wydaje się, że nie ma narodu bardziej zajętego sobą, bardziej egoistycznego i samolubnego od Anglików, jednocześnie zaś dadzą się stwierdzić u nich cechy diametralnie odmienne. W żadnej innej poezji świata nie odczuwa się603tak bezpośrednio piękna Włoch. Żadna inna literatura poza angielską nie poparła swego czasu tak wymownie wyzwoleńczych ruchów Greków i Węgrów. Nie ma w Egipcie rodowitego mieszkańca tego kraju, który by zaatakował z taką gwałtownością działalność brytyjskich władz, jak to uczynił W.S. Blunt604. W pierwszych szeregach walczących o niezależność narodową Hindusów znajdujemy panią A. Byzant605 i [27] doradców606Ghandiego. Także w Palestynie istnieje idealistyczny ruch proarabski
