24 „Dror”, nr 3 [3]
Krew niemowląt i starców na bluzę. Ha!...
Tylko plama zostanie
Kleista i lepka.
Prawda?... Ach, prawda!... Jestli?! – Dawać ją tu!
A-a-a, po moim zgonie
Prawda zapłonie…
A niechże ją wszyscy diabli!
Niech zbrodnią ponurą szatani wybladli
Niebiosa rozkrwawią na strzępy!
A wy – zbiry, prorocy zawiści!
Niechże ma krew was oczyści…
[2] Zemsta?! Milczeć mi z zemstą, do kata!
Bo takiej zemsty nie wymyśli szatan.
Na krew niemowlęcia
Nie ma zemsty!
W kurzawie piekielnej, ponurej i gęstej
Krew świata posady przegniłe podmyje,
Ziemie spłucze!
Głuchym przekleństwem
Do nocy zawyje.
* * *
L. Sztater54
W sprawie obecnego jorcajtu Bialika
Dzisiaj, właśnie dzisiaj, w tym właśnie roku, w tym ciemnym roku naszego kilka tysięcy lat trwającego istnienia, w roku 5700, najbardziej przerażającym i najstraszniejszym w naszej męczeńskiej historii tu, na tej ziemi, winniśmy świętować jorcajt Bialika.
Niech jorcajt Bialika będzie nam pocieszeniem w przygnębieniu i beznadziei.
Tak, Żydzi nie weselą się, gdy nadchodzi jorcajt, [raczej] zapalają w domach świeczki ku pamięci najbliższych, którzy odeszli. Żydzi w takim dniu siedzą godzinę pogrążeni w cichym smutku, schodzą się w milczeniu i powadze. W takim dniu [są] często razem. Wspomina się szczęśliwe chwile minionego życia, jeśli były to chwile dobrych uczynków i miłości do ludzi… „On nie żył dla siebie samego, on żył dla innych. Niechaj jego dusza zawiązana będzie w węzeł żyjących!”55.
Niech nam czcigodni martwi, którzy zmarli wcześniej, przed rokiem 1940, wybaczą. Nie będziemy na ich cześć obchodzić żadnych uroczystości jorcajtowych. Zmarli
