strona 56 z 991

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 56


nakładanych przez rytuał nie może stać w sprzeczności z przepisami prawnymi, mającymi znaczenie ogólnopaństwowe.
3. Młodzież wychowywana w duchu antyreligijnym odsuwała się coraz bardziej od religii.
Młodzież żydowska, przybywająca z głębi kraju była w masie antyreligijna. Były jednak i wśród niej wyjątki. Miałem możność zetknięcia się z żołnierzem sowieckim (Żyd ukraiński), który używał wszelkich możliwych środków, by zwalniać [się] w soboty i święta dla udania się do synagogi (ale oczywiście ukrywał). W Jom Kipur odprawiał modły w bóżnicy w charakterze kantora.
4. Ubój rytualny w zasadzie nie był zakazany. [a]Każdy dla swoich potrzeb mógł zarzynać bydło, w jaki sposób chciał. Na sprzedaż to mięso jednak nie szło (oficjalnie). Handel leżał całkowicie w rękach państwa i kooperacji. Za kupno i sprzedaż w charakterze zawodowym groziło nie mniej niż 5 lat więzienia (Art. 155 KK BSRR). Ludność żydowska — stara generacja, nawet w płd. Rosji obchodziła przepisy prawa i religijni Żydzi jadali mięso koszerne. „Szocheci”3 pracowali w instytucjach państwowych — po kryjomu jednak zajmowali się „szechectwem”. (Zjawisko to zauważyłem w Moskwie i Mińsku).[a]


Ring. I nr 153.
Oryginał, rkps; mpis, jęz. poi.
K. 7, s. 1-7; k. 4, s. 1-4.
For. 150*205 mm, ołówek kopiowy; 210*297 mm (oba teksty sporządzone w ARG).
Tekst relacji spisano z rękopisu. Z powodu zbyt małej czytelności rękopisu drukujemy faksymile mpisu.



3 Szochet (hebr.) — rzezak zabijający bydło rzeźne i drób zgodnie z przepisami religii żydowskiej.                                                                                                       a_a W mpisie ten tekst zachował się w zmienionej redakcji: „Skup bydła i sprzedaż mięsa były upaństwowione. Można było tylko swoją własną krowę zarznąć, wtedy nikt się nie wtrącał, czy zarżną ją rytualnie, czy też nie. Skup i sprzedaż bydła jako też sprzedaż mięsa przez osoby prywatne były traktowane jako spekulacja (art.155 KK BSSR) i groziło więzieniem od 5 do 10 lat. Ciekawe, że mimo wszystko nawet w Moskwie niektóre rodziny żydowskie używały mięso tylko z uboju rytualnego. Rzezacy w zasadzie pracowali w instytucjach państwowych w różnym charakterze, a pokątnie wypełniali funkcje szochetów [rzezaków rytualnych]”.