Część II. Dzienniki z getta warszawskiego [13] 333
go do dyspozycji „junaka”. Żyd, widząc, że esesmani odjeżdżają, zaczął uciekać. Junak go zastrzelił.
12 XI [1942 r.]
Zatrzymane dzieci zostały zwolnione z Umschlagplatzu i odprowadzone do 3. internatu473utworzonego na Dzikiej.
13 XI [1942 r.], 7 rano
Wachmeister na Zamenhofa–Leszno na odpowiedź członka Werkschutzu z firmy OBW, że jest członkiem Werkschutzu, [16] odrzekł z uśmiechem: „Ja, ja474, Werkschutz, Luftschutz, Wasserschutz475”…
14 XI [1942 r.]
Dzisiaj w Pałacu Brühla476miała miejsce konferencja z udziałem Gminy Żydowskiej i przedstawicieli organów władzy getta. Niemcy zapewnili, że Żydzi zostaną na miejscu i że utworzone będą dwa getta: 1) w budynkach Többensa i Schultza i 2) dzisiejsze getto.
[17] 17 XI [1942 r.]
Po stronie aryjskiej na murach pojawiły się plakaty. W przeciągu 10 dni Żydzi mogą przyjść do getta bez jakiejkolwiek kary. Za ukrywanie Żydów grozi kara śmierci. Po raz pierwszy na plakatach znalazło się ostrzeżenie skierowane również do Niemców.
17 XI [1942 r.], 7 rano
Wacha na Okopowej [18] była najgorsza. Zabierali wszystko. Poza tym zastrzeleni zostali dwaj chrześcijańscy szmuglerzy.
18 XI [1942 r.]
Z Umschlagplatzu zwolniono dzisiaj około 300 ludzi.
