„Biuletin”, nr 10, grudzień 1940 [1] 57
przypadek karania całego obozu pięciogodzinnym staniem na mrozie (więźniowie noszą drelichy i własne swetry, jeśli je posiadają), które zakończyło się kilkuset przypadkami zapalenia płuc i śmierci. Wiemy o karze polegającej na przywiązywaniu do słupa i chłostaniu. Grozę tego, co dzieje się w Oświęcimiu można porównać jedynie do masowych mordów, o których piszemy. Germańskie okrucieństwo jest jeszcze straszniejsze z powodu tego, że w Oświęcimiu siedzą nie polityczni więźniowie, ale prości obywatele, których przypadkiem złapano na ulicy albo wyciągnięto z domów w czasie obławy.
Przesiedlenia.
Według oficjalnych niemieckich wiadomości liczba Niemców przesiedlonych z terenów zajętych przez Rosję, krajów bałtyckich i Generalnego Gubernatorstwa wyniesie do
1 kwietnia 1941 r. 578 000 osób. Wszyscy oni zostaną osiedleni na Pomorzu i w Wielkopolsce. Zbędne jest mówić, ile bólu i nieszczęść zawiera ta liczba. Wiadomo, że jedna niemiecka rodzina zajmuje miejsce kilku polskich rodzin, które są wypędzane z własnych domów.
[6] Na wsiach.
Z dnia na dzień rośnie terror i ucisk gospodarczy. Niesłychanie wysokie kontyngenty są wymuszane z całą bezwzględnością. Podczas rewizji u chłopów w Lubelskiem zabierane są najmniejsze ilości mąki i tłuszczu. W Lubelskiem aresztowano wielu chłopów pod zarzutem pędzenia samogonu.
Różności.
Jak podaje „Gazeta Warszawska” od 15 bm. Arbeitsamt w G[eneralnym] G[ubernatorstwie] szacuje liczbę wywiezionych na roboty do Niemiec na 340 tysięcy osób.
Na prawym brzegu Wisły nadal trwają prace fortyfikacyjne. W wielu miejscach roboty prowadzone są dzień i noc. Miejsce pracy jest otoczone parkanem, który postawiono od strony dróg i wsi.
W GG istnieją 402 szkoły ukraińskie i 505 oddziałów Ukraińskiego Towarzystwa Edukacyjnego233.
W wielu szkołach ludowych w Warszawie doszło do wizytacji niemieckich urzędników. Kontrolowali oni podręczniki szkolne, przeszukiwali teczki uczniów itd. Dzieci wypytywali, czy są uczone historii i geografii Polski.
Niemieckie władze okupacyjne nie zezwoliły na otwarcie w getcie żadnej szkoły. Na Ochocie i Żoliborzu doszło do wielkich aresztowań.
Coraz większa bieda wśród ludności pracującej Warszawy i zdecydowana odmowa okupanta podwyższenia zarobków robotników i urzędników doprowadziła do następujących wydarzeń w warsztatach tramwajowych. 13 bm. robotnicy warsztatów
