„Biuletin”, nr 1 (11), styczeń 1941 [1] 61
masy mają tylko chleb na kartki. A pod szyldem „państwa socjalnego” kryje się [3] system korupcji, moralnej zgnilizny, którą my widzimy najlepiej tutaj, u nas, w Polsce, gdzie nie ma jednego niemieckiego urzędnika, który nie brałby łapówki, który nie czyniłby najbrudniejszych b[…]b i kombinacji.
I Hitler nie odkrywa żadnej „Ameryki”, gdy wyjawia tajemnicę burżuazyjnej demokracji. Już kilkadziesiąt lat temu, gdy ani Hitler, ani Goebbels jeszcze się nie urodzili, znacznie lepiej i b[…]b omówili to socjaliści. Bezlitośnie wykazali oni, co kryje się pod pojęciem burżuazyjnej demokracji. Jak kapitaliści rozumieją szlachetne hasło rewolucji francuskiej – równość i braterstwo. I my wiemy całkiem dobrze, co [mamy myśleć] o lordach, dyplomatach, ministrach i fabrykantach wojennych w Londynie i w Nowym Jorku, to nie są bohaterowie innej powieści. Z nimi mamy szczególny rachunek.
Jest jednak faktem, że w kraju lordów i kapitalistów naród angielski, angielska klasa robotnicza posiada pełną wolność, by walczyć o swe prawa, by mówić głośno, czego chcą i żądają. Mówią o tym na zgromadzeniach, mityngach i spotkaniach, w gazetach, w parlamencie i w radach miejskich. I nawet dziś, gdy Anglia toczy bój na śmierć i życie, gdy na angielskie miasta spada grad bomb, może angielski robotnik, może jego partia swobodnie wypowiadać swe zdanie, krytykować nawet kierownictwo państwa. I nawet więcej, dziś, podczas wojny, robotnik angielski może strajkować, bronić swych praw, nie pozwolić, by ciężar wojny spadał na ramiona masy robotniczej.
Na tym właśnie polega sięgająca nieba różnica między burżuazyjną demokracją a systemem „socjalnego państwa” w Niemczech, to znaczy systemem dy[ktatury].
Ale robotnicy w Anglii, masy ludowe w Anglii, nie walczą o zwycięstwo plutokracji, [systemu] worków pieniędzy, prywatnej własności w Anglii. To jasno i precyzyjnie powiedzieli [Clement] Attlee, [Ernest] Bevin243czy [Herbert] Morrison oraz kongresy Trade Unions244 i Labour Party245. Już pół roku po rozpoczęciu wojny przywódcy robotniczy w Anglii powiedzieli, że angielska klasa robotnicza chce zwyciężyć, że napręża wszystkie swe siły, do ostatka, by zwyciężyć hitleryzm, faszyzm, dyktatury, aby skończyć z kapitalizmem, aby zbudować na gruzach starego porządku społecznego i narodowego ucisku porządek wolności, socjalnej sprawiedliwości, świat socjalizmu.
Słowo angielskiej klasy robotniczej waży tak wiele, tak b[…]b, wyrażają tak [bardzo] żądania najszerszych angielskich mas ludowych, że nawet angielscy politycy burżuazyjni muszą się z tym liczyć. Oto liberalny poseł parlamentu angielskiego Ikland [?]246wystąpił niedawno z żądaniem, aby rząd angielski upaństwowił, odebrał prywatnym właścicielom wszystkie kopalnie, koleje, banki i ciężki przemysł. Przemawiał on w ten sposób: „Nigdy nie będziemy w stanie wzbudzić w naszym narodzie ani
