62 „Biuletin”, nr 1 (11), styczeń 1941 [1]
u narodów Europy uduchowienia, które jest niezbędne, abyśmy zwyciężyli w wojnie, jeśli każdy krok naszej narodowej polityki świadczyć będzie, że nie mamy odwagi, aby naruszyć stary porządek. Chcemy Europy robotników i chłopów, wolnej od panowania dziedziców, lordów finansowych, od międzynarodowych monopolistów, od magnatów przemysłowych, których patriotyzm, moralność i zasady liczą się tylko z myślą o potencjalnych zyskach”.
I nawet konserwatysta Churchill wygłosił niedawno mowę przed studentami w Harrow247, w której powiedział, że po zwycięstwie Anglii będzie musiał zostać zbudowany nowy porządek, w którym cała angielska nacja korzystać będzie z przywilejów dostępnych [dotychczas jedynie] dla wąskich warstw.
Rozumie się, że nie to, co mówi Churchill i nie to, co powiedział król angielski – który także mówił o nowym porządku – jest wskazówką w obecnej wojnie.
Walczą dziś nie tylko dwa światy. Walczą trzy światy. Świat dyktatury, świat burżuazyjnej demokracji, a w jej łonie świat demokracji społecznej. I ten trzeci świat będzie spadkobiercą tych [pierwszych] dwóch światów. Zwycięży on, będzie posiadał władzę, posiądzie bogactwa świata i da wszystkim narodom, najszerszym masom, wolność, niezależność, pokój i stworzy wolną Europę socjalistyczną.
[4] Sytuacja polityczna.
(Faszyzm włoski kapituluje – Plany Roosevelta – Żydzi, [Edward] Halifax)
Setki razy można było przeczytać w niemieckiej i włoskiej prasie, że Anglia przestała istnieć. Z miast angielskich, z angielskiego przemysłu pozostały tylko ruiny. A poza tym blokada [Anglii], jaka ciągnie się od Przylądka Północnego głęboko do Morza Śródziemnego, odcięła całkowicie imperium brytyjskie od świata.
Tak miesiącami wmawiano niemieckiemu i włoskiemu narodowi. I nagle 24 grudnia ukazuje się w niemieckich gazetach raport, jaki marszałek [Rodolfo] Graziani248przesłał do swego szefa, Mussoliniego, o sytuacji wojska włoskiego w Północnej Afryce, w Cyrenajce. Bohaterski generał faszystowski musi biedak meldować swemu Duce, że Anglicy wypędzili w okresie 9 dni – od 6 do 15 grudnia – Włochów z Sidi Barani i z Sallum, z dwóch bardzo ważnych punktów w Egipcie, które Włosi zajęli jeszcze latem. Po zajęciu Sidi Barani Włosi zaczęli się szykować do wielkiej ofensywy na Egipt. Szykowali się całe lato, całą jesień i a[…]a grudnia rozpoczęli ofensywę… Anglicy nie tylko nie przegnali Włochów z terytorium egipskiego, lecz także weszli na [terytorium] włoskie, do Cyrenajki. Pobili, zniszczyli całkowicie kilka włoskich dywizji. Wzięli do niewoli około 36 000 Włochów i zajęli kolosalną ilość sprzętu wojennego. Zagnali też 20 000 ludzi do twierdzy Bardija, którą otoczyli ze wszystkich stron,
