68 „Biuletin”, nr 1 (11), styczeń 1941 [1]
„Frankfurter Zeitung” z 31 grudnia przytacza następującą korespondencję z Zurychu o Francji marszałka Pétaina: „W ostatnich dniach znowu zostały nasilone akcje policyjne w celu zlikwidowania propagandy komunistycznej”. W departamencie Puy-de-Dôme259 zostało aresztowanych 20 komunistów, a b[…]b osób zostało zesłanych do obozu koncentracyjnego za rozprzestrzenianie różnych nielegalnych pism. (Trzeba wziąć pod uwagę, że do wyżej wymienionego departamentu należy siedziba rządu Pétaina – Vichy). „Deutsche Allgemeine Zeitung” pisze: „Goście w kawiarniach paryskich zostają w nich dłużej niż zwykle. Chcą oni jak najpóźniej wracać do domu, do często nieogrzewanych mieszkań. Jak będzie wyglądało jutro? Paryżanie powątpiewają, mają nadzieję i wierzą. Rewolucja narodowa, o której mówi marszałek Pétain, nie została jeszcze przez wszystkich zrozumiana. Francja czeka”.
„Warschauer Zeitung”260 z 31 grudnia pisze: „Kiedy marszałek Pétain zaproponował [Jacques’owi] Doriot261, przywódcy Francuskiej Partii Ludowej, aby stanął na czele wielkiego ugrupowania narodowego, uczynił to dlatego, że chciał znaleźć środek, by ponownie wejść w kontakt z szerokimi masami. Doriot postawił pewne warunki. Po tym, jak Pétain warunków tych nie spełnił, Doriot zrezygnował. Pétain nosił się z myślą stworzenia ministerstwa propagandy, które próbowałoby zbudować most nad przepaścią, jaka powiększa się każdego dnia, robiąc się coraz szersza i głębsza, między rządem a krajem”. „Frankfurter Zeitung” z 1 stycznia pisze w artykule „Reformy administracyjne we Francji”: „Wiadomo, że Pétain zdymisjonował większość wcześniejszych prefektów i podprefektów, zastępując ich własnymi ludźmi. Musiał też przeprowadzić czystkę w organach komunalnych. W pierwszym rzędzie rozwiązał rady miejskie w miastach przemysłowych i portowych: Lyon, Marsylia, Tuluza, Perpignan, Saint-Étienne i Rouen. Jest zrozumiałe, że przede wszystkim rząd Pétaina przeprowadził akcję na obszarach nieokupowanych Francji, gdzie opór, na jaki natrafia, mógłby dla niego stać się bardziej niebezpiecznym niż na obszarach okupowanych. A następnie zabrał się także do obszarów okupowanych. Przede wszystkim unieważnił socjalistyczno-komunistyczne rady miejskie w „czerwonym pasie” wokół Paryża, w departamentach Seine-et-Oise i Seine-et-Marne. Liczba zdymisjonowanych urzędników komunalnych jest szacowana na znacznie powyżej 5 tysięcy. Tylko w marsylii wypowiedzi otrzymało 1000 pracowników miejskich. Czystka została w pierwszym rzędzie przeprowadzona wśród nauczycieli szkół ludowych i wyższych instancji nauczycielskich, wśród pracowników komunalnych instancji zdrowia i innych. W kolejnym etapie rząd chce nominować rady miejskie. Francja stawia ostry opór swemu faszystowskiemu rządowi. Na ile przepaść między rządem a narodem staje się coraz głębsza, najlepszym dowodem jest to, że Pétain musiał zdymisjonować z rządu Lavala, najzagorzalszego zwolennika Hitlera. Czy trzeba lepszego dowodu niż to, że faszysta Doriot odmawia współpracy z Pétainem?
