„Biuletin”, nr 2 (12), styczeń 1941 [1] 75
Ostenda294, i lotniska w Belgii i Holandii. U brzegów Norwegii Anglicy zatopili dwa niemieckie statki handlowe. Po raz drugi przeprowadzili masowy nalot na północną Francję w ciągu dnia. Z broni maszynowej zostali ostrzelani niemieccy żołnierze podczas ćwiczeń i marszu. 15 stycznia Anglicy po raz czwarty przeprowadzili masowe ataki z powietrza na północ Francji. Im bliżej wiosny tym liczniejsze i silniejsze będą te ataki. Ostatnie operacje powietrzne Anglików na północy, zachodzie i południu Europy rozciągają się na obszar 2500 kilometrów. W operacjach tych z sukcesami została zastosowana nowa taktyka: w walkach bierze udział wielka liczba małych formacji powietrznych.
W Wielkiej Brytanii została powołana do życia rada do spraw kierowania produkcją wojenną, złożona z czterech osób. Na czele tej rady stoi [Ernest] Bevin, przywódca angielskiego ruchu robotniczego. W ostatnich dwóch tygodniach zostało zbombardowanych przez Niemców 6 miast w Irlandii, wśród nich również stolica – Dublin. W Anglii mówi się, że do niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię dojdzie przez Irlandię. 12 stycznia Niemcy przeprowadzili nocne bombardowanie Londynu. Z pożarami wybuchającymi w wyniku bombardowań Anglicy dają sobie radę. W Londynie jest obecnie 100 000 strażaków, którzy walczą z niemieckimi bombami zapalającymi. 14 stycznia Niemcy zbombardowali Plymouth295. W ostatnim tygodniu Anglicy stracili 4 statki o łącznej wyporności blisko 15 000 ton. Małe straty tłumaczy się: 1) częstymi bombardowaniami niemieckich okrętów podwodnych w Lorient, [3] 2) złą pogodą, 3) systematyczną walką z okrętami podwodnymi, którą prowadzą amerykańskie i angielskie kontrtorpedowce.
Bałkany (Bułgaria, Turcja, Rumunia)
Sowiecka agencja TASS opublikowała następujące komunikaty: 1) jeżeli to prawda, że wojska niemieckie znajdują się w Bułgarii i nadal tam przybywają, dzieje się to bez wiedzy rządu sowieckiego, 2) ponieważ rząd bułgarski nie zwrócił się do rządu sowieckiego z interpelacją na temat pobytu lub napływu wojsk niemieckich do Bułgarii, rząd sowiecki nie może na to nic odpowiedzieć.
Pogłoski te mogą pochodzić jedynie ze źródeł niemieckich. Mają one na celu przestraszenie rządu bułgarskiego. 12 bm. bułgarski premier powiedział: „Bułgaria jest zdecydowana bronić swojej niepodległości. Bułgaria chce uniknąć wojny, ale natychmiast chwyci za broń, kiedy tylko będzie to konieczne. Obecny czas jest bardzo ciężki dla Bułgarii i prawdopodobnie będziemy zmuszeni wziąć udział w wojnie. Bułgaria nie zgodzi się na to, aby w kraju zostały wprowadzone hitlerowskie, faszystowskie lub komunistyczne metody”.
Następnie bułgarski premier podziękował rządowi Związku Sowieckiego za pomoc, której udzielił on Bułgarii przy odzyskaniu Dobrudży296. Podkreślił on przyjacielskie stosunki z Rosją. „Z pozostałymi krajami bałkańskimi chcemy żyć w pokoju i współpracować z nimi” – tak zakończył swoje przemówienie.
Zdecydowane stanowisko Bułgarii zostało bardzo dobrze przyjęte przez Stany Zjednoczone i inne państwa. Bez wątpienia wpłynęły na to zdecydowane stanowisko
