„Biuletin”, nr 4 (14), marzec 1941 [1] 119
Do Salonik przybyły oddziały opancerzone z Kanady i Palestyny. Przybyły trzy dywizje ciężkich czołgów.
W Abisynii Anglicy zajęli twierdzę Neghelle424. Włosi ewakuują Addis Abebę. Generał [Jan Christiaan] Smuts425, premier Południowej Afryki, poinformował
angielskiego króla, że oddziały angielskie zakończyły swe zadanie we Wschodniej Afryce. Pół miliona żołnierzy i dywizje opancerzone czekają na rozkaz, by spotkać się ze śmiertelnym wrogiem, z Niemcami, na terytorium Europy.
400 angielskich samolotów bombardowało przez 11 godzin Berlin. Zbombardowanych zostało wiele ważnych fabryk, lotnisko Tempelhof426, gazownia, elektrownia, dworzec. Zbombardowano wiele miast w Niemczech i pociągi z wojskiem.
Ameryka odstępuje Anglii największe samoloty na świecie, które mogą lecieć bez przerwy z Ameryki do Niemiec i z powrotem. Zabierają ze sobą 18 tysięcy kilogramów bomb i 25-osobową załogę. Parlament zatwierdził jeszcze 4 miliardy dolarów na uzbrojenie. Minister [Cordell] Hull powiedział w przemówieniu: „Tworzymy nowy porządek i będziemy dobrze pamiętać, kto był z nami, a kto przeciw nam. W ciągu najbliższych trzech miesięcy będziemy mieć armię gotową do akcji militarnych. Musimy doprowadzić do szybkiego końca wojny – każdą przeszkodę, która usiłuje przedłużyć wojnę usuniemy bezlitośnie. Wojna musi się skończyć w tym roku. Ameryka przejmuje inicjatywę w swoje ręce”.
* * *
Po tym jak artykuł „I co dalej” był już napisany, nadeszła wiadomość, że Jugosławia przystąpiła do Paktu Trzech państw. Jest tylko jedna różnica między przystąpieniem Jugosławii a innych państw bałkańskich. Niemiecki minister spraw zagranicznych w swej nocie tylko w imieniu Niemiec obiecał, że suwerenność Jugosławii zostanie zachowana. W drugiej nocie zapewnił [Joachim von] Ribbentrop427w imieniu Osi, że podczas obecnej wojny rządy Osi nie zwrócą się do Jugosławii z żądaniem, by przez jej terytorium przemaszerowały ich oddziały.
Wygląda zatem na to, że Niemcy nie będą teraz okupować Jugosławii. Nie wierzymy jednak, by długo to trwało. Kto mówi „A”, mówi też „B”. Niemiecka piąta kolumna rozpocznie teraz w Jugosławii swobodną pracę. Przygotują już oni grunt pod to, by w odpowiednim momencie „naród” jugosłowiański sam zażądał, by Niemcy wmaszerowali do Jugosławii, aby ją ratować przed Anglikami.
