138 „Biuletin”, nr 6 (16), maj 1941 [1]
Jednak najznaczniejsze i najlepsze armie, i największe zwycięstwa, mają tylko jeden cel: zmusić przeciwnika, by się poddał. A od tego celu jest dziś Hitler 100 procent dalej niż w czerwcu, po tym, jak Francja skapitulowała.
A w konsekwencji.
Co dalej, wodzu Hitlerze?
* * *
Gdy piszemy te słowa, nadchodzą pierwsze wieści o tym, co było do przewidzenia. Na froncie afrykańskim w Libii Anglicy przeszli do ofensywy i w pierwszym natarciu odebrali Sallum.
Anglia wycofała swe najlepsze dywizje z Afryki, by przyjść z pomocą Grecji. Prócz tego musiano położyć kres istnieniu armii włoskiej w Abisynii. Sytuację tę wykorzystali Niemcy i z pomocą faszystowskiego rządu francuskiego zdrajcy Pétaina przerzucili do Afryki większy korpus ekspedycyjny. Korpusowi temu udało się przejąć od Anglii wybrzeże libijskie, lecz nie najważniejszy port, Tobruk, którego Anglicy nie oddali. Nie pomogły największe ataki Niemców i Włochów, by miasto to wydrzeć Anglikom.
A teraz, gdy zakończyły się operacje w Grecji, kiedy w Abisynii rozgromiono Włochów, teraz wojsko angielskie zaczyna usuwać Niemców z Afryki. Sallum to tylko początek.
Najbliższe tygodnie przyniosą ze sobą rywalizację Anglików i Niemców w Afryce.
Sytuacja wojskowa.
Zwycięstwo na Bałkanach było sukcesem Hitlera. Opanowując wyspy na Morzu Egejskim, Niemcy zyskali bazy powietrzne przeciw Turcji. Cena, jaką Niemcy zapłacili była wielka: na polach bitewnych Bałkanów pozostało 75 tysięcy martwych i 150 tysięcy rannych Niemców. Chociaż Hitler rzucił w Grecji pięć dywizji pancernych na jedną angielską, nie udało mu się przerwać lub obejść i zaatakować od tyłu angielskiego frontu. To przecież był jego główny manewr w Belgii czy Flandrii. Pokazuje to, że oddziały angielskie mają już wysokie wyszkolenie wojskowe, dopasowane do nowoczesnej taktyki wojennej. Brakowało im jednak przewagi materialnej. Straty angielskie w Grecji są małe. Obecnie powstaje pytanie: co dalej uczyni Hitler? Czy przystąpi do realizacji swego gigantycznego planu opanowania obszaru Morza Śródziemnego, czy [też postanowi] uderzyć w samo Imperium Brytyjskie lub też, pod przykrywką koncentracji na wchodzie, napadnie na samą Anglię? Fakty nie pozwalają jeszcze na udzielenie jasnej odpowiedzi na to pytanie. Rozpatrzmy więc hipotezy.
Atak na Wschód. W przemówieniu w Reichstagu Hitler obiecał wzrost niemieckiej siły zbrojnej, częściowo w tym roku, a przede wszystkim w roku nadchodzącym. Jeśli miałoby to być prawdą, to oznaczałoby, że Hitler liczy w swych planach na nieuniknione przedłużenie wojny. Byłby to wówczas znak, że chce on w tym roku przeprowadzić atak na Wschód, pozostając w defensywie na Zachodzie. Głównym celem tejże operacji byłby Irak i Imperium Brytyjskie (Bliski Wschód, Egipt, Indie). Kampania ta prawdopodobnie zostałaby rozpoczęta przez ofensywę na Rosję (by uzyskać rosyjskie surowce i przemysł metalurgiczny) i na Turcję. Obie te ofensywy musiałyby odbyć się
