„Biuletin”, nr 11 (21), 10 września 1941 [1] 193
Na zachodnich obszarach Polski.
Walka na śmierć i życie, jaką Niemcy wypowiedzieli [polskości] na obszarach zachodnich trwa nadal bezustannie. Prasa niemiecka i oficjalne czynniki stwierdzają w swych artykułach, że ich głównym celem jest wykorzenienie polskości z tych ziem.
Od kilku tygodni odbywa się w okręgu poznańskim nieoficjalny „pobór” [Polaków], tworzy się w taki przymusowy sposób kadry tak zwanej „ochrony przeciwlotniczej”. Brane są roczniki [od] 1894 do 1922. Zwerbowanych namawia się wówczas, by wpisali się na „folkslistę” jako Niemcy. Ostatnio zabroniono w poznańskim sprzedawać Polakom mąkę pszenną, owoce oraz środki odżywcze dla dzieci. Z powodu rzekomego sabotażu w fabrykach Cegielskiego w Poznaniu608aresztowano kilkaset osób jako „zakładników”. Wśród aresztowanych znajduje się były wojewoda poznański [Adolf] Bniński609.
Sąd doraźny w Poznaniu skazał na śmierć Michała Ponik[…] z powiatu jaroszyńskiego za pobicie strażnika więziennego, który się nad nim znęcał. Żądny krwi sąd poznański stwierdził w umotywowaniu [wyroku], że każdy Polak, który targnie się na Niemca, zostanie ukarany śmiercią.
Na nowo zajętych obszarach.
W Galicji Wschodniej Niemcy przekazali Ukraińcom kierownicze urzędy we [władzach] samorządowych. Szereg stanowisk w sądownictwie, administracji, na kolei, poczcie powierzyli oni Polakom. Zrównano także język polski z ukraińskim. Dwulicowość Niemców także jednak tu, jak w całym [Generalnym] Gubernatorstwie, znajduje swój wyraz. W pierwszych tygodniach okupacji aresztowano z miejsca wielu profesorów ze szkół wyższych, działaczy politycznych i przedstawicieli wolnych zawodów. Ogółem Niemcy aresztowali we Lwowie ponad 1000 osób, wśród nich 200 studentów.
