260 „Der Weker. Informacje Biuletin”, nr 2 (26), 25 stycznia 1942 [2]
Daleki Wschód. Na Filipinach Amerykanie zajęli silną pozycję na górzystym półwyspie Bataa[n]. Japończycy ucierpieli dotkliwie od ostrzału artylerii amerykańskiej, która okazuje się silniejsza od japońskiej. Na Półwyspie Malajskim znaczące zwycięstwa. Dywizje angielsko-australijskie wycofują się do Singapuru, który jest poważnie zagrożony marszem Japończyków. Armia chińska odniosła wielkie zwycięstwo pod Czangsha768. Japończycy mają wielkie problemy na tym odcinku ataku, rzucając do walki 100 tysięcy żołnierzy. Udało im się wedrzeć na przedmieścia Czangsha. Jednak chińska kontrofensywa wyrzuciła ich stamtąd. Obecnie Japończycy wycofują się po utracie połowy swej armii. Druga grupa oddziałów Czang Kaj-szeka wmaszerowała do Birmy angielskiej, by przeciwstawić się oddziałom japońskim, które maszerują z Syjamu na północ w celu przecięcia dróg birmańskich, przez które idzie angielska i amerykańska pomoc dla Chin.
[1] nr 2 (26), 25 stycznia 1942, 3 rok wydawniczy
Rozrachunek z Niemcami na pierwszym miejscu.
Przedstawiciele rządu angielskiego poinformowali w parlamencie, że w obecnym momencie kierownictwo sprzymierzonych uważa za najważniejszy odcinek walki w Europie i Afryce Północnej. Daleki Wschód należy odłożyć na później, tym samym tłumaczy się tymczasowe porażki na tym froncie. Informacja ta zbiega się z deklaracją Roosevelta o wysyłce korpusu ekspedycyjnego do Europy. Strategia ta ma dla nas pewne znaczenie. Hitler ponownie pomylił się w rachunku. Liczył on na to, że wojna z Japonią odciąży front europejski i że z powodu Dalekiego Wschodu zmniejszy się pomoc Ameryki dla Europy. Okazuje się jednak, że zarówno Anglia, jak i Ameryka uważają Hitlera za główny filar Osi. Ich najważniejszym i najbliższym zadaniem jest likwidacja hitlerowskich Niemiec. Drugim zaskoczeniem dla Hitlera jest zamknięcie całej północnej i południowej Ameryki. Stany Zjednoczone mobilizują wszystkie siły całego kontynentu amerykańskiego – od Alaski na północy po Patagonię769 na południu – by pomóc Anglii i Rosji pobić Niemcy.
Hitler z pewnością knuje nowe zamysły na wiosnę, nosi się z pewnością z zamiarem nowej ofensywy w Rosji i być może na Bliskim Wschodzie. Jest silnie zaniepokojony rozwojem sytuacji w Turcji. Na Węgrzech i w Bułgarii, jak się zdaje, są przygotowywane bazy wypadowe dla nowych planów ofensywnych.
Armia Hitlera związana jest jednak w Rosji. Jest wyczerpana rosyjską zimą i rosyjską ofensywą. Armia niemiecka, zawiedziona w swych nadziejach i rozczarowana niewypełnionymi obietnicami Hitlera, nie będzie mieć już tego ducha walki co latem 1941 roku.
Konflikt, jaki trwa między Hitlerem a generałami będzie się coraz bardziej pogłębiał i powiększać się będzie rozdźwięk między masą żołnierską a kierownictwem. Na sztandarze trwającego rosyjskiego oporu i w obliczu rosnącej siły i coraz bliższej
