300 „Der Weker. Informacje Biuletin”, nr 8 (32), 8 marca 1942 [2]
Wszędzie, gdzie uciska obcas okupanta, nawet w Rumunii, powstają uciśnione narody i rzecz jasna, że wszędzie winnym powstania, walce przeciw Hitlerowi – jest Żyd. To najlepsze świadectwo, jakie Hitler wystawia Żydom. Jest to [też] najlepszy znak, że narodowy socjalizm nie ma żadnych ideowych zwolenników w uciśnionej Europie. Terror w stosunku do Żydów i szantażowanie żydowskim diabłem nic nie pomogą.
[2] Kainowy znak.
Oficjalne publikacje statystyczne warszawskiej Rady Żydowskiej podają, że w roku 1941 Rada Żydowska miała [następujące] dochody: podatek dochodowy – 805 tysięcy zł, opłaty przesiedleńcze – 412 tysięcy zł, opłaty szpitalne i epidemiologiczne – 900 tysięcy zł oraz z kart aprowizacyjnych – 4 miliony 567 tysięcy zł. Do historii warszawskiego getta liczby te wejdą jako dowód hańby, jako krzyczący akt oskarżenia przeciw klice, która siedziała w warszawskiej Radzie Żydowskiej. Cynicznie i otwarcie przyznaje się, że od bogatych wzięto jedynie 805 tysięcy zł, podczas gdy od niezamożnych, od biednych, ponad 4 i pół miliona zł, i to wzięto w ten sposób, że powiedziano: albo zdychasz z głodu – nie dostajesz „karty bonowej”, albo płać dodatkowy podatek. I z tych oto podatków, z tych oto groszy, jakie wyciąga się od najbiedniejszych, tworzy warszawska Rada Żydowska swój główny dochód – nie było takiego rządu w Europie, który nie wstydziłby się budować budżet na podatku konsumpcyjnym. Jednakże nie znajdziemy żadnego, który miałby odwagę wprowadzić podatek od chleba. Do takiego skandalicznego upadku doszła tylko warszawska Rada Żydowska w czasie okupacji hitlerowskiej pod osłoną komisarza, w murach getta. W historii żydowskiej martyrologii „podatek aprowizacyjny” będzie kainowym znakiem, jaki „upiększy” warszawską Radę Żydowską.
Kronika zagraniczna.
[Maksim] Litwinow931 o froncie wschodnim. Ambasador sowiecki Litwinow w pierwszym przemówieniu w Ameryce obwieścił między innymi: „Hitler może zostać zniszczony jeszcze przed nadejściem lata. Nie należy jednak przeceniać sił rosyjskiej armii. Kampania wschodnia zadecyduje nie tylko o losach Niemiec, lecz [także] o [losach] całej Osi”.
Pétain usprawiedliwia się. 10 lutego br. Roosevelt w osobistej depeszy do Pétaina ostrzegł rząd Vichy, że Ameryka traktować będzie Francję jako państwo wrogie, jeśli nie ustanie pomoc na rzecz Niemców. 24 lutego rząd Vichy zapewnił Amerykę o całkowitej neutralności.
Odgłosy procesu w Riom. Po przerwie wznowione zostało postępowanie sądowe w Riom. Oskarżony [Édouard] Daladier wyraził się o gen. de Gaulle’u w sposób następujący: „Miałem honor zatwierdzić gen. de Gaulle’a na generała, jest on a[…]a i najbardziej efektywnym członkiem generalicji”.
