„Dos Fraje Wort”, nr 1 (38), 23 maja 1942 [3] 337
angielskich żołnierzy aż do ostatniego dnia, gdy Hitler będzie już leżał rozłożony na łopatki. Muszą pomóc zgładzić Hitlera. Tego samego żąda [Maksim] Litwinow w Waszyngtonie i [2] [Iwan] Majski w Londynie. Lord Beaverbrook, specjalny angielski wysłannik w Waszyngtonie, w swojej nowojorskiej przemowie pod koniec kwietnia tak mówił o konieczności [utworzenia] drugiego frontu w Europie:
„Jestem za pomocą (w Europie) dla sowieckiej Rosji, bo wiem, że Rosja może w tym roku wygrać dla nas wojnę. Jeśli Rosjanie będę trzymać Niemców w szachu albo jeśli pobiją Niemców, to mogą Rosjanie stać się bronią, za pomocą której cała konstrukcja Osi może zostać doprowadzona do upadku. Jest to szansa, możliwość na zakończenie wojny teraz. Gdy jednak Rosjanie zostaną pokonani, albo zostaną wyeliminowani z wojny, to już nigdy nie będziemy mieli takiej szansy”.
„[The] Illustrated London News”1025 jeszcze ostrzej postawił kropię nad „i” i napisał:
„Gdy udzielimy sowieckiej Rosji prawdziwej pomocy, możemy mieć zwycięstwo w dwanaście miesięcy, zamiast czekać na nie, co trwać może i dwanaście lat”.
Jasne było, że w dniu, gdy Hitler rozpocznie zaplanowaną ofensywę w Rosji, na jego froncie zachodnim – w Norwegii, Francji – i na froncie kaukaskim1026skoncentruje się cała ogromna anglo-amerykańska siła i tu także leży tajemnica tego, że Amerykanie i Anglicy nie spuszczają jeszcze na Niemcy oddziałów swoich stalowych śmiercionośnych ptaków. Zachowują je na nadchodzącą właściwą okazję.
I tu musimy stwierdzić: zwycięstwo nad Hitlerem nie będzie i nie może być tylko wynikiem [walki] „bagnetów Armii Czerwonej”, ale zjednoczonych sił Rosji sowieckiej, amerykańskiej i angielskiej demokracji robotniczej i rewolucyjnych powstań na terenach okupowanych przez Hitlera.
Obietnica sympatii nic nie kosztuje.
W Londynie zgodnie z decyzją londyńskiej administracji (socjalistycznej) odsłonięto popiersie Lenina w domu, w którym mieszkał on przed 40 laty. W odsłonięciu pomnika wziął też udział [Iwan] Majski. Londyński „[The] Times”1027, gazeta, która wiernie głosiła opinie angielskiego rządu, napisała przy tej okazji:
„Dzięki przywództwu Lenina narodziła się i odżyła nowa Rosja, Lenin położył podwaliny pod konstrukcję, której stabilna siła spoczywa w zjednoczonym, niezachwianym duchu narodowym”.
Lenin był także tym, który „powiedział zachodniemu światu prawdę”, że „cywilizacja, która bazuje na przeciwstawieniu pracy i kapitału, w sposób nieunikniony prowadzi do rozpadu i unicestwienia samej siebie”. W tej sprzeczności ukryty był głęboki kryzys, który właśnie przeżywa nowoczesna zindustrializowana cywilizacja – oto wniosek, do jakiego dochodzi konserwatywny „[The] Times”.
