„Za Naszą i Waszą Wolność”, nr 7, sierpień 1941 [4] 379
zachodnioeuropejską, przeciwko wolności i niepodległości narodów, przeciwko zdobyczom klasy robotniczej, przeciwko idei socjalistycznej, przeciw wszystkim osiągnięciom ludzkości, które zdobyto w ciągu XIX, XX stulecia w ciężkim zmaganiu się z ciemnymi i reakcyjnymi siłami. To wszystko było jasnym dla wszystkich wolnościowych elementów Europy tak samo jak i to, że Hitler pragnie opanować cały świat, by wszędzie zaprowadzić narodowy socjalizm.
Od wiosny roku 1938 tj. od chwili pierwszej podstępnej napaści Hitlera na Czechosłowację1135 – partie socjalistyczne Zachodniej Europy podjęły wszelkie wysiłki, by zmobilizować narody Europy przeciwko Hitlerowi i nie pozwolić, by rządy państw Zachodniej Europy wstąpiły na drogę chamberlenowskiego1136Monachium. Również ruch komunistyczny i partia bolszewików Związku Radzieckiego wzywały wówczas do walki z hitleryzmem. Walka z hitleryzmem była kamieniem węgielnym polityki kominternowskiej. Komintern był gotów wszystko poświęcić, wszystko ofiarować za cenę przystąpienia do frontu antyhitlerowskiego. W tym celu rzucone zostało hasło „frontu ludowego”, do którego komuniści pragnęli przyciągnąć wszystkich, nawet nacjonalistów, ultrakatolików, razem z nimi iść do urn wyborczych, tworzyć z nimi rządy, o ile by tylko byli gotowi podjąć walkę z hitleryzmem.
Jednym słowem: do dnia 23 sierpnia 1939 r. partie komunistyczne Zachodniej Europy i bolszewicy w Związku Radzieckim czynili wszystko, by zająć naczelne miejsce na froncie walki z faszyzmem.
I oto nastąpił 23 sierpnia, a z nim pierwszy grom z nieba: – Związek Radziecki zawiera pakt o nieagresji z Hitlerem! Jasnym się wówczas staje dla wszystkich: państwo proletariackie nie bierze udziału w wojnie przeciwko Hitlerowi, pozostaje ono na uboczu.
Następuje 1 września. Bandycka napaść Hitlera na Polskę. 3 września Anglia i Francja, które są związane z Polską paktem pomocy i gwarancji1137, wypowiadają wojnę Hitlerowi. Rosyjsko-niemiecki pakt o nieagresji zaczyna działać.
Komuniści francuscy, posiadający drugi z kolei, wedle swej liczebności, klub parlamentarny w izbie francuskiej rozpoczynają dziką akcję antywojenną.
[2] Komuniści francuscy, którzy zaledwie 2 tygodnie wcześniej wzywali do krucjaty przeciwko Hitlerowi, mobilizowali wszystkich do świętej wojny przeciwko Hitlerowi,
